Uiteraard is iedereen welkom bij de lezingen “Wat een ramp” in de bibliotheken van Beuningen (6 okt) Druten (20 okt.), Wijchen (25 okt.) of Dreumel (27 okt.) Maar ik kan me voorstellen dat u liever naar de een of andere grappige cabaretier gaat. Ik moet er toch niet aan denken dat iedereen na afloop met de staart tussen de benen thuis zal komen en dat dat dan mijn schuld zal zijn.

Nee, als dat gebeurt, is het niet mijn schuld. De Nederlandse Historische vereniging moest in de maand van de geschiedenis zo nodig “Wat een ramp” als thema kiezen. Coby Gommers kreeg de opdracht iemand te zoeken die daar voor Maas en Walers een beetje leuk over kon vertellen. Alles moet tegenwoordig immers leuk zijn. Gemma Cornelissen van de bibliotheek-zuid die heel veel sprekers voor lezingen kent, zei desgevraagd: “Dan moet je Han Blok hebben”. “Heeft ie verstand van rampen dan?” vroeg Coby. “Nee maar dat maakt niet uit. Hij kan over elk willekeurig onderwerp een avond vullen.”
Nou daar was ik mooi klaar mee, wat een ramp! Bedankt Coby, bedankt Gemma. Ik piekerde me suf. Hoe kon ik van zo’n rampzalige avond nou een beetje leuk maken?

Lang woelend wakker van gelegen en toen herinnerde ik me weer hoe mijn moeder dat deed. Zij was een natuurtalent in leuk maken. Toen m’n eerste verkering het uitmaakte, vond ik dat rampzalig. Maar m’n moeder zei: “Stel je niet aan, geen hand vol maar een land vol meisjes” en voegde ze er aan toe: “Er zijn ergere dingen.” Dat laatste kon ik me toen helemaal niet voorstellen.

Een andere keer kwam ik thuis met een open schaafwond op de knie. Ik verrekte van de pijn. M’n moeder smeerde de wond in met Jodium en dat deed nog veel meer pijn. “Stel je niet aan”, zei ze. “Even doorbijten, je gaat heus niet dood.” Het hielp nauwelijks.

Weer een andere keer had ik een hele vette bekeuring gekregen vanwege te hard met de brommer zonder helm op door rood stoplicht rijden. Ik baalde vreselijk. Wat zei ze? “t Is je eigen stomme schuld en ik hoop dat je er iets van geleerd hebt”. Ik werd er nog chagrijniger van.

M’n moeder had gelijk. Er zijn altijd ergere dingen, maar…..

Wordt een rampzalige toestand minder erg als je ervoor wegkijkt, er maar niet over praat of het gewoon ontkent en doet alsof er niets aan de hand is? Maakt het uit wie zijn schuld het is? Helpt het om te beseffen dat het leed en de rampspoed vroeger veel erger waren? 

Tot ziens dan maar, het wordt vast wel een beetje leuk.

Han Blok

Donderdag 20 oktober 2022, 20:00 uur

Locatie Druten, Bibliotheek Druten

Donderdag 27 oktober 2022, 20:00 uur

Locatie Dreumel, MFA D'n Hoender

Prijs     

Niet-leden € 5,00

Leden van de bibliotheek € 4,00

Reserveren kan via de website www.bibliotheekrivierenland.nl/agenda 

of in de bibliotheek van Druten en Dreumel