Het is alweer bijna zover. 21 December, de kortste dag. Ofwel, de langste nacht van het jaar. Ik kijk altijd uit naar deze dag want vanaf dan gaan de dagen weer lengen. De reis naar een nieuwe zomer begint. Maar voordat we zover zijn staat de Kerst voor de deur en niet te vergeten, het nieuwe jaar. Zoals u wellicht tussen die paar regels die ik zojuist geschreven heb, hebt kunnen lezen, heb ik niet zoveel met Kerst en Nieuwjaar. Ik zie het telkens weer als een herhaling van zetten waarop belangrijke meneren en mevrouwen van alles proberen goed te praten wat er het afgelopen jaar fout is gegaan. Met veel pracht en praal wordt er voorbij gegaan aan de hongersnoden en de oorlogen in de wereld. En alweer wordt er door diezelfde belangrijke meneren en mevrouwen beloofd hier een einde aan te maken.

Kortom, als ik het afgelopen jaar zo eens terug kijk dan concludeer ik: ‘Man wat hebben we er dit jaar weer een ongelooflijke puinhoop van gemaakt. Ik dacht niet dat het erger kon maar we hebben onszelf dit jaar weer ruim overtroffen.’ En dan ga ik hier nu niet in op de ‘details’ van dit onnoemelijke falen van de machtsmensen want, en dat is het ergste, iedereen weet waar de schoenen knellen. Alleen het past niet in hun straatje om hier ook daadwerkelijk maar iets aan te doen.

Daarom, daarom kijk ik uit naar 21 december. Op weg naar de zomer. Plannen maken voor die zomer. Even de realiteit vergeten. Even niet luisteren naar die loze beloftes, ontkenningen, zwarte pieten toeschuiven (gelukkig mag dat nog wel) en overige zwartmakerij (en zelfs dit). Plannen maken voor de vakantie(s), uitjes met kinderen en kleinkinderen. Een heel nieuwe zomer die er weer om vraagt ingevuld te gaan worden.

Ik kijk terug op een jaar waarin oorlogen en hongersnoden slechts in de kantlijn deel van uitmaken. Want: ‘Als je niets aan een situatie kunt veranderen, verspil er dan ook geen energie aan.’
Ik kijk terug op een jaar met kleine persoonlijke overwinningen, nederlagen, pleziertjes en droefenis. Ik kijk terug op een jaar waarin een kleinkind heeft leren fietsen en zwemmen. Een vakantie naar Wales. Een stukje ondergeschoven VK dat echt aandacht verdient omdat het zo mooi is. De wekelijkse woensdagpokeravondjes waarin om de beurt iemand de schuld krijgt van geluk of pech. Terwijl poker geen gelukspel is. De trainingsavonden waar mannen die afscheid hebben genomen van het competitievoetbal en voor wie ook de derde helft een belangrijk onderdeel is van die training, lekker actief bezig zijn.
Een jaar waarin de Voedselbank Druten, maar liefst een 9,6 als cijfer heeft gekregen. Het betreft hier het cijfer voor een onaangekondigde audit voor hygiëne en voedselveiligheid. Dit ter illustratie voor de inzet van al die vrijwilligers.
Dat is het jaar waarop ik terug kijk. Dat zijn de lichtpuntjes waar ik mijn energie uit haal. De kleine persoonlijke gebeurtenissen die je hebt meegemaakt en waar je naar toe leeft. Puur, zuiver en zonder die bedrieglijke ‘grote mensen realiteit.’

Ik wens iedereen het beste voor het aankomende jaar. Geniet van alle, vooral ook kleine dingen, die op jullie pad komen. Tevens wens ik iedereen een gelukkig Kerstfeest en een gelukkig 2026!

Repper