Weekje fietsen op de Veluwe
Van 16-20 juni hebben we onze, inmiddels traditionele, jaarlijkse fietsweek gehouden. Begin dit jaar heeft de locatie-manager nauwkeurig gezocht naar een geschikt vakantiehuis. Onze vuistregel is dat deze pleisterplaats binnen een cirkel van 60 km om Horssen moet liggen. Zo kwamen we terecht vlakbij Nieuw Milligen (Leon is daar jarenlang werkzaam geweest in het Air Operation Centre van de Luchtmacht als verkeersleider).
We logeerden op een park van Landal: Rabbit Hill. Een ruime twaalf persoons bungalow. Wij waren met tienen.
Die fiets dat is nog wel een dingetje. Mijn fiets werd gekocht in 2009, bij de start van de -fietsweek-, toen nog fiets tweedaagse. We zijn nu 17 keer op (fiets)pad geweest. Slimmeriken vragen zich nu af hoe je 17 keer een midweek houdt met een fiets van 16 jaar oud. Denk hierbij aan het rekenprobleem op de lagere school: langs een weg van 96 meter staan 17 bomen. Hoever staan die bomen uit elkaar?
In het begin reden nog enkele dapperen met een gewone fiets met versnelling en terugtraprem, dat wel. Dit jaar werd op maandagmorgen nog een nieuwe elektrische fiets afgeleverd (is wat overdreven!).Wat zo’n nieuwe fiets allemaal al niet kan! Je kunt bv. een trapcadans instellen, die bij verstoring van dat ritme zelf terug- of opschakelt. Hetzelfde gebeurt met de ondersteuning.
Toen mijn fiets in 2024 vijftien jaar oud werd, had ik van mijn leverancier wel een bloemetje verwacht. Het is toch reclame dat je deze fietsen op alle wegen tegenkomt en ze zo lang meegaan. Misschien dat Robbie met dat bloemetje wacht tot de twintigste verjaardag. Wie weet?
De route-manager had in overleg met de locatie-manager een vijftal routes uitgezet, die ons elke dag langs andere plaatsen voerde. Zo was er ook een dagje Harderwijk. Daar hebben we het palingmuseum bezocht. Er werd daar een film gedraaid over de visserij op het IJsselmeer toen het nog Zuiderzee was. De maker had het niet zo op het voornemen om de Afsluitdijk aan te leggen. Er was heel wat “romantiek” te zien.
Die dag ging ook de eerste nieuwe haring in de verkoop. Er waren verschillende extra activiteiten. Natuurlijk hebben we daar uitgebreid geluncht met vis op het menu.
De oude binnenstad was de moeite waard om er door heen te wandelen. Ook even het museum van Marius van Dokkum binnen gewandeld.
In Vaassen het kasteel Cannenburch bezocht. In 1543 koopt de Gelderse maarschalk Marten van Rossem het vervallen complex. In zijn opdracht verrijst een statig slot met drie verdiepingen. Aan de voorzijde krijgt het kasteel zijn kenmerkende naar voren springende ingangspartij met ui-vormige spits. Later bouwt de familie Van Isendoorn het verder uit naar de eisen van die tijd.
Veldheren waren natuurlijk weinig thuis. Dus de vrouwen hadden de praktische leiding in handen. Naar we gezien hebben, is dat perfect gegaan. Onder leiding van Het Gelders landschap is het kasteel gerestaureerd.
In de fietsgroep waren de taken enigszins verdeeld. Naast de boodschappen-managers, was er ook een brood-manager. Ieder heeft zich zonder tegen sputteren van zijn/haar taak gekweten. Onze interieurverzorger (nieuweling) ging op de tweede ochtend al enthousiast stofzuigen. Daar werd een stokje voor gestoken. Hem was niet medegedeeld dat die taak pas vrijdagmorgen om 9 uur op het programma stond.
Speciaal in de groep is de taak van eierleider. Elke ochtend zet zij het pannetje op het vuur om de nodige eieren naar ieders wens te bakken. Ja, en daar zijn heel wat persoonlijke voorkeuren bij: met of zonder ham, peper of zout, dooier heel of kapot, al of niet even omdraaien. Volgend jaar maken we voor haar een matrix waarop al die verschillen geïnventariseerd zijn.
We hadden uitstekend weer en een sfeervolle groep. We hebben ons moeiteloos aangepast aan de nieuwkomers. Of was dat andersom?
De locatie-manager is al weer zoekende.
En mijn fiets? Een keer de ketting eraf gehad!
Onzenbroer
