Het huizentekort in Nederland neemt maar niet af. Ondanks alle politieke uitspraken raken we steeds verder achterop. Onder minister De Jonge zouden we binnen tien jaar een miljoen huizen gaan bouwen. Een kind kon op zijn vingers al natellen dat dat never nooit zou gaan gebeuren. En nu, Mona, die kakelende lantaarnpaal die zou dat stokje weleens gaan overnemen. Minder regeldruk en makkelijkere procedures moesten er komen. Zo vocht ze, net voordat ze minister werd, een bouwvergunning aan omdat een aannemer een woonzorgcomplex tegenover haar huis wilde bouwen. Goed bezig; zelf overal tegen vechten als het jou niet uitkomt en een ander dat door de strot duwen omdat er toch ergens gebouwd moet worden.
Met andere woorden, als we het van de politiek moeten laten afhangen dan worden er straks nog geen 50.000 woningen per jaar gebouwd. Een collega columnist schreef in de vorige Klep reeds over de stroperigheid van procedures bij een vergunningaanvraag, de vele onderzoeken (bodem, ecologie, archeologie,……) en daarbij de willekeur van gemeentes waar wel en niet gebouwd kan/mag worden, welstand, splitsing van woningen en zo is er nog wel wat te bedenken.
Nou hebben we hier in Horssen in principe bouwplannen in overvloed. Daar waar de hertjes lopen, bij Hansje, bij Van Dam en zo zijn er nog wel wat locaties. Alleen dat duurt en duurt allemaal en……. zijn deze woningen straks wel betaalbaar voor een willekeurige (startende) Horssenaar? Met andere woorden, worden er wel de juiste huizen gebouwd? Ja, ik weet ook wel, in de bouwplannen is in alle soorten en maten woningen voorzien. Maar niet voor alleenstaande ouderen. Zelfstandige ouderen die nu een grote woning hebben en deze graag zouden willen verkopen of doorschuiven om een kleinere woning te kopen of huren. Liefst bij elkaar in de buurt zodat ze dan sociaal gezien wat aan elkaar hebben en dat voor de halve huur omdat het hier dan ook, in woonoppervlak, slechts een halve woning betreft. Wanneer deze mensen op dit moment iets kleiners willen, dan betalen zij meer huur dan wanneer ze in die grote woning blijven wonen.
Daarom heb ik het volgende bedacht: zou het een idee zijn dat er, net als in vroegere tijden, ‘hofjes’ 2.0 worden gebouwd. Net als in steden als Den Haag, Leiden en Amsterdam. Waar vroeger kwezeltjes en andere alleenstaande vrouwen werden gehuisvest? Een hofje van zo’n 8-9 woningen waar alleenstaande vrouwen of mannen van bijvoorbeeld 65+ een (tiny)woning kunnen huren voor slechts de helft van een normale huurwoning. Wanneer de bewoners komen te overlijden of ergens anders gaan wonen, dan komt de woning vrij en dan kan er een andere oudere die woning gaan huren. Eigenlijk een kleinschalig bejaardenhuisje waar de bewoners steun aan elkaar hebben en veilig kunnen wonen. Dan komen er woningen vrij en hoeven we niet op onbetaalbare woningen te wachten. Moeten we enkel nog een aannemer vinden met voldoende bouwgrond in Horssen die dit zou willen verwezenlijken. En die zijn dun gezaaid.
Natuurlijk heeft ieder hofje een naam. Ik zit dan te denken aan, ‘De Knarhof‘, ‘De Eikel’, De Pruimenboom’ of ‘De Bessenstruik’. ‘Pruimenbloesem’, kwam ook nog in mijn gedachten maar toen ik dat googelde popten er ineens vreemde associaties op.
REPPER
