Met alle narigheid in de wereld zou je het haast vergeten maar, het was afgelopen vrijdag 14 februari Valentijnsdag. Van oorsprong was dit een Romeins feest ter ere van Lupercus, de god van de vruchtbaarheid. In 496 is dit feest door paus Gelasius gekerstend ter ere van een martelaar met de naam Valentijn. Nog weer later is het feest door de Amerikanen gecommercialiseerd om de verkoop van glinsterende steentjes, lekkere geurtjes en heel veel kitsch te verhogen. Dat was hoog nodig want na Memorial Day, Independance Day, Labor Day, Halloween, Thanksgiving , Black Friday, Kerst en Oud en nieuw liggen er veel te veel dagen zonder feest met bijbehorende koopdagen. Inmiddels doen wij in Europa hard mee met die gekkigheid want achterblijven bij de Amerikanen is sinds afgelopen week geen optie meer.

Maar wist u dat 13 februari ook al een internationale dag van iets was? Dat is de internationale dag van de minnaressen. In de VS wordt dat al enige jaren volop gevierd. Minnaars en minnaressen verwennen elkaar op die dag met een dagje en een nachtje in een luxueus hotel. Het feest is, voor zover ik weet, bij ons nog niet echt ingeburgerd, maar met alle reclame voor het ondeugende daten zal dat niet lang meer duren.

Toch moet ik eerlijk bekennen dat ik al jaren enkele minnaressen heb, maar één keer per jaar vind ik wel erg karig. Ik ga dagelijks stillekens naar bed met afwisselend Lucella, Mieke, Sheila, Simone en Elisabeth. Vaste tijd vaste dag, heerlijk. Ze hebben elk hun eigen charme. In tegenstelling tot andere publieke types gebruiken ze geen “ja” tussen elke drie woorden en geen “als ik zie dat” of  ”dan heb ik zoiets van” en helemaal geen “zeg maar.” Ze eindigen ons samenzijn voor zover ik weet, want meestal slaap ik dan al, ook nooit met “Doei” of “Houjewah”.

Elisabeth ken ik nog niet zo lang, maar Lucella op donderdag is al heel lang mijn favoriet. Ze is door en door beleefd en beschaafd, heeft zich duidelijk voorbereid over de meest uiteenlopende onderwerpen en stelt precies de goede vragen. Wat betreft beschaving kunnen Geert en Caroline daar een voorbeeld aan nemen en Dick zou er goed aan doen om spraaklessen bij haar te gaan volgen.

Maar ik zou Sheila tekort doen als ik haar niet zou roemen om haar zachtaardigheid en bescheidenheid. Die verraden nog een spoortje Indisch bloed en haar accent bevat nog een vleugje Surinaams, waardoor mijn fantasie wordt geprikkeld. Toch is haar Nederlands beter dan dat van vrijwel alle echte Nederlanders, dat zuivere superieure blanke ras dat na eeuwenlang koloniaal uitbuiten nu opeens een probleem ervaart vanwege gekleurde immigranten.

Simone op vrijdag heeft ook wel een exotische uitstraling maar haar zien we zo vaak op TV dat ik er geen fantasieën meer bij krijg. Wat leeftijd betreft zouden het alle drie dochters van me kunnen zijn, maar Mieke is anders.

Mieke is van mijn generatie en al 35 jaar op radio en TV. Op zaterdagochtend hang ik ook altijd aan haar lippen en dat schept al een hechte band, maar op zondag is het echt menens en kruip ik speciaal voor haar vroeg onder de lakens. Haar stijl is voorzichtig een beetje aarzelend, zoekend naar het juiste woord….Toch? maar daarom juist zo prettig. Haar kennis van literatuur is indrukwekkend en toch is ze nooit betweterig.

Het contrast met de op politieke sensatie beluste zuigerd Sven Kockelmann kan niet groter zijn. Wij noemen hem thuis Sven de Kokhalsman en van mij mag die opkrassen, maar dat geldt voor meer mensen. Als ik daarover zou beginnen is de Klep te klein.

Doctor Anders