Henk en ik zijn begin juni een midweek met een stelletje andere senioren gaan fietsen. Maandag vertrokken naar Diessen Baarschot in de buurt van Hilvarenbeek en de Acht Zaligheden. De e-bikes en de batterijen zijn steeds beter van kwaliteit geworden, zodat we overdag tussendoor niet op hoefden te laden. Voor de verzorging van de persoonlijke batterijen worden er al meer wielrenbroeken gedragen. Van een deelnemer moest Henk zelfs bij de eerste de beste fietszaak in Eersel stoppen om wat aangenaam zeemleer voor de tere derriere aan te schaffen. Er zijn foto’s van gemaakt. Het kan zijn dat die binnenkort op facebook gaan circuleren.
De moderne digitale techniek wordt bij het vinden van de route niet geschuwd. Thuis zijn de dagritten al op route.nl uitgezet en op de mobiel gedownload. Houdertje op het stuur en een charmante damesstem wijst ons de weg. Het gehoor wil ook wat, want dat wordt er elk jaar niet beter op. Daar tegenover was een van ons de dagelijkse medicijnen vergeten mee te nemen. Wij hebben daar samen met haar niets van gemerkt. Jammer voor de apotheek van de Gerritsjes!
Henk hoef je met het fietsen niet te vragen waar we heen moeten. Een gevleugelde uitspraak van hem is: ik weet de weg wel, maar ik ken de route niet!
Alleen voor het ontbijt ’s morgens is servies en bestek uit de kast gehaald. Om 9.00 uur zat ieder uitgerust en fris gewassen aan tafel. Ondertussen was door vroege vogels (Henk en ik waren daar niet bij) de tafel al gedekt en een doosje eieren uit de automaat van de naastliggende boerderij gehaald. Ieder kon zijn eigen eitje bakken: met of zonder ham, met meer of minder zout en al of niet even omgedraaid. Nog meer variatie was er te zien bij de boterham met kaas: alleen kaas, met kaas en jam, met kaas en hagelslag of met kaas en jam en hagelslag. Ongetwijfeld ben ik nog een zoveelste variatie vergeten.
We zijn op bezoek geweest in de abdij van Postel, net over de grens. Norbertus van Xanten heeft dit klooster gesticht. Norbert was de tweede zoon van Heribert, heer van Gennep. Het was rond 1100 gebruikelijk dat de eerste zoon de “wereldse” zaken van pa overnam. De tweede zoon in een adellijke familie was dan voorbestemd om zich met het “geestelijke” leven bezig te houden. Norbertus was een actief baasje. Tijdens zijn leven stichtte hij een paar honderd Norbertijnse kloosters, waaronder Postel. Kloosters kregen van de wereldlijke macht allerlei rechten. Zo verwierven ze uitgebreide landerijen en mochten ze belasting heffen: de boeren moesten een tiende deel van hun schaarse oogst afstaan. Ook Postel kende zo’n “tiende schuur”. Nu wordt deze grote schuur gebruikt om jaarlijks duizenden kazen te maken.
Op de stalen deur van de abdij staan de abten die in de loop der eeuwen het bedrijf geleid hebben. Boven deze dubbele deur staat de Latijnse spreuk: Dicens mortuum vivere, et mutos loqui (de doden leven en de stommen spreken). We kwamen erachter dat een van ons de betekenis van Latijnse spreuken redelijk goed kon achterhalen. Een ander opschrift dat we daar lazen was: Festina lente. Een tip waar we mee vooruit kunnen: haast u langzaam!
Een grote groep senioren uit Bergharen / Hernen bezocht tegelijkertijd de abdij. Helaas hebben we het niet zo kunnen plannen dat we samen nog een paar abdij biertjes achter over konden slaan.
Onderweg is er genoeg te zien. Weilanden en eindeloze akkers met mais, suikerbieten en aardappelen. En grote melkvee bedrijven. Bos en heidevelden.
Wat moet ik me voorstellen bij namen zoals: Tinteltuin, Genderhof?
De kapellen kun je niet missen. Bij één ervan stonden twee wielrenners. De een stak aan de voorkant een kaarsje op, de ander stond achter het kapelleke met hoge nood zijn schietgebedje te doen.
Op donderdagavond hebben we samen naar Engeland - Nederland zitten kijken. Na de reguliere speeltijd herschikten we de kussens op bank en gingen weer lekker zitten om de verlenging te kijken. Helaas kwam de afstandsbediening onder een zitvlak terecht. Geen verlenging meer gezien!
Ook hebben we op een avond de overeenkomst gezocht tussen de atletes Foekje Dillema en Caster Semenya. We zijn er nog niet uit. Mijn testosteronspiegel heeft deze week geen grote schommelingen vertoond, helaas.
“Meneer, wat wilt u drinken?”
“U hoeft me niet met meneer aan te spreken, zeg maar Henk! Doe maar een cappuccino de bonbon!”
Onzenbroer
