Een geboren en getogen Horssenaar dit maal, iemand die de meesten van ons wel zullen kennen. De oudste van 12 kinderen uit een boerengezin dat aanvankelijk op de Bikkeldam woonde en later verhuisde naar een idyllisch gelegen boerderijtje op de Aspert vlak bij de Wetering. Jo's moeder deed de was in de Wetering en de 'keinder', dus ook Jo gingen in een zinken teil om gewassen te worden.
Omdat Jo de oudste was diende hij zijn vader als boer op te volgen maar dat wilde hij niet, hoewel hij de Land & Tuinbouwschool volgde, Op zeker moment moest hij in dienst en werd chauffeur van de jeep van een kapitein-arts., mooi zo zijn rijbewijs gehaald. Hij liet zich nadien te Nijmegen omscholen tot timmerman en daar heeft hij veel plezier van gehad. Hij werd specialist in het maken van bekistingen voor kunstwerken zoals dat heet. Hij bouwde een houten bruggetje in het buitengebied van Nijmegen nabij Dukenburg en dat siert dat natuurgebied nog steeds. Maar ook verder weg zoals in Cuyck droeg hij bij aan de vervaardiging van een kunstwerk van betonblokken. Ga het maar eens bij gelegenheid bekijken... Hij hield ervan om houten trappen te timmeren, en liefst natuurlijk zulke met draaingen en bochten erin!
Jo heeft ook een natuurlijke aanleg voor het stellen van filosofische vragen. Hij wil het hoe en waarom weten van hoe de wereld, ook de menselijke in elkaar steekt Hij liet zich inspireren door geschriften van oude filosofen en kwam zo, bijvoorbeeld, uit bij wijsheden van de bijbelse Jezus en bij futuristische voorspellingen over onder meer geld economie, uit vorige eeuwen, met namen van 'zieners' en schrijvers als Edward Bellamay (Amerikaan, 19e eeuw), Jacob Lorber (Oostenrijker, idem) en Jozef Rulof, Nederlander, vorige eeuw).
Jo is, je vermoedt of weet het al, een veelzijdig iemand. Hij staat ook met beide benen op de grond, en zeker op die van zijn tuin waar hij met pas geridderde Mien nu al weer jaren woont. Hij is daar zowaar een soort wijnboer geworden. Zijn wijngaardje heeft ie echt op z'n Frans 'Le petit brouet genoemd, en dat betekent 'de kleine kruiwagen', genaamd naar de naam van de vroegere boerderij van zijn buurman van der Hurk. Grappig, niet? Behalve wijn experimenteer Jo ook met het distilleren van geneeskrachtige hennepolie. Hij is een gedreven en onderzoekende man, niet soms?
Milieubewust is hij absoluut zeker ook. Onlangs liet hij op zijn dak zonnepanelen aanleggen. En via een technische truc kan hij daarmee behalve huisverwarming ook warm water verkrijgen. Mensen: volg hem maar na!
Jo is, en vermoedelijk best ook wel vele andere Horssenaren weten dat, maatschappelijk heel betrokken. Ik noem slechts het volgende. Hij werd mede-zwerfvuilraper met mij, al ongeveer 10 jaar geleden, we waren pioniers in ons land. Hij was jaren lang scheidsrechter of hoe dat heet bij de Horssense volleybal vereniging. En bijna last but not least: Vele jaren waakte hij nachtelijks bij doodzieke mensen in hun levenseinde in Druten. Alleen al daarvoor had ik graag moeite gedaan om hem, net als zijn Mien, een lintje te bezorgen. Regelmatig is hij ook betrokken bij zorg aan demente bejaarden in het Drutense Tichellandcomplex.
Bij gebrek aan een lintje, maar ja, Mien deelt het wel op een of andere manier met Jo, hulde aan Jo voor wat hij voor ons dorp blijft betekenen.
Piet Vos
