Vanuit mijn werk heb ik te maken met allerlei ‘plaagsoorten’ in de flora en fauna. Zo hebben we daar onder andere de Japanse Duizendknoop, de Grote Waternavel en diverse invasieve allochtone, kreeftensoorten die de autochtone soorten al bijna hebben uitgeroeid. Dat deze exoten hier tot bloei komen heeft vooral te maken met onwetendheid, domheid, ongelukjes, open grenzen en het veranderende klimaat.
Allereerst de onwetendheid en domheid. Mensen die een aquariumpje kopen voor hun kinderen kleden deze leuk aan met allerlei soorten waterplanten. En wanneer het visje uit de tijd is, wat is dan makkelijker om het hele zooitje in de sloot te kieperen ? Jammer dat men bewust of onbewust een waterplant uit den vreemde, hier in een sloot gooit waar het door afwezigheid van natuurlijke vijanden, explosief kan vermeerderen met alle gevolgen van dien. Zo zijn er al sloten waar al geen water meer doorheen kan en wegkanten waar alleen nog maar die Duizendknoop welig tiert. En dat spul is allemaal nog gewoon in de winkel te koop !?
Aangezien het gebruik van bestrijdingsmiddelen uit den boze is, is het een hele opgave deze woekeraars uit te bannen. Hetzelfde geldt voor die diverse Amerikaans, Turkse en wat voor andere nationaliteit soort kreeften dan ook, anders dan onze eigen vertrouwde. Deze vreemdelingen geven al grote problemen in de sloten omdat zij door ondergraving de slootkanten ondermijnen waardoor deze afkalven.
Op de tweede plaats, door de open grenzen en het vele verkeer, het zorgen dat dieren vrij door heel Europa kunnen migreren, hebben er voor gezorgd dat er vanuit alle hoeken en holen op de wereld, zaadjes, eitjes, sporen etc. al dan niet met behulp van mens of dier, in ons land een voedingsbodem vinden waar zij zich door het zachter wordende weer kunnen overleven en door afwezigheid van natuurlijke vijanden, kunnen gaan woekeren.
Had ik het zojuist over domheid, een nog grotere domheid is het stompzinnige idee dat natuurfreaks hebben dat we al die dieren van vroeger in stand moeten houden of opnieuw introduceren.
Een mooi voorbeeld is dat uitzetten van die grote grazers, door Staatsbosbeheer, in de Oostvaarders plassen. Die beesten fokken als konijnen, hebben geen natuurlijke vijanden en dan vinden ze het raar dat de aanwas uit de kluiten groeit en er een tekort aan voedsel komt. Wat een verschrikkelijke domheid dat je dit niet kunt voorzien en dan huiliehuilie doen, als die dieren moeten worden afgeschoten omdat weer andere mensen huiliehuilie doen omdat deze dieren anders verhongeren.
Dit noemen we natuur. We zetten een stel dieren binnen een omheining en trekken er dan onze handen vanaf. Laat de natuur haar werk maar doen. Maar dat is nou juist de grap, dat is geen natuur!
Nu zult u denken, dat is redelijk ver van ons bed, Oostvaarders plassen, we zitten hier toch in Horssen ? Nou niets is minder waar. Want wat heeft Staatsbosbeheer in al hun wijsheid zo’n 30 jaar geleden bedacht ? Wij gaan de bever terugbrengen in de Nederlandse natuur. Het begon met 44 exemplaren die in vier jaar tijd in de Biesbosch en de Gelderse Poort werden uitgezet. Nu stikt het er van in ons hele Rivierengebied. Staatbosbeheer dacht deze dieren buitendijks te kunnen houden en zouden dan mooi het houtopschot kunnen beheren. Een zogenaamde win-win. Niks bleek echter minder waar. De bevers hebben massaal de oversteek over de dijk gemaakt en bevinden zich nu overal langs de weteringen en sloten binnendijks. Maar wat nog erger is, zij vinden, net als de muskus- en de beverrat, graven ook heel leuk. Krijg je met ratten, gangen van zo’n 10 cm doorsnede en holen van ca. 30 cm doorsnede. Bij bevers hebben we het dan om dieren van > 30 kg die gangen maken van > 30 cm doorsnede en holen van een meter doorsnede. Er zijn er al uit dijken uitgegraven die een hol midden in de dijk hadden gemaakt. Wat denk je wat er gebeurt wanneer daar hoog water tegenaan komt staan ?
Dankzij de hoge aaibaarheid en de Marianne Tiemens, is het wettelijk verboden om deze bontjassen op enige manier een haarbreed in de weg te leggen. Je mag ze niet schieten, verjagen of anderszins hinderen om hun hun dingetjes te laten doen. Wanneer het echt te erg wordt mogen ze, bij de gratie Gods, weggevangen worden en worden dan op een andere plaats uitgezet. Ja, je leest het goed. Ze worden dan op een andere locatie uitgezet!
Hoeveel domheid bestaat er in één organisatie ?
De bever is op dit moment al een plaagsoort die, gezien de afwezigheid van natuurlijke vijanden nooit had mogen worden herintroduceerd. Hij laat zich niet meer verjagen. Een jaar geleden werd er zelfs al een winkelend bij de Jumbo in Beneden-Leeuwen (filmpje youtube) gespot.
Ik voorzie dat, wanneer er nu niet direct iets wordt gedaan om de beveroverlast te verminderen er over vijf jaar weer huiliehuilie wordt gedaan omdat door het veiligheidsgevaar en grote schade aan onder andere dijken, deze flapstaarten, moeten worden afgeschoten.
Het kan toch niet zo zijn dat het welzijn van die bontmutsen boven de veiligheid van Maas en Waal, Gelderland en Nederland wordt gesteld?
Repper
