Anne-Marie en haar Werner zijn mijn naaste buren, hoek Kerkepad Lindeboomstraat, dus gemakzuchtig eens bij haar het eerst binnengestapt met wat nieuwsgierigheden van het soort die ik in deze nieuwe Klep rubriek eens voor het daglicht wil brengen.
Anne-Marie is een geboren Bemmelse, dus niet van ver weg, die in haar jongere jaren naar Den Haag toog, daar een baantje had dat ze, ondernemend en wel van aard, spoedig verruilde voor de opstart van een aantal sportscholen aldaar, waarna ze spoedig met eendere opzet naar Delft verhuisde waar ze Werner ontmoette, en eender met sportschool iniatieven startte, met als ‘hoogtepunt’, een prachtig gerenoveerde oude watertoren waarin zij beiden hun sportieve onderneming in voortzetten.
Toen ondervond Anne-Marie iets wat bijbelkenners kennen als een ‘Saulus-Paulus bekering’. Anne-Marie werd zich bewust dat het lijfelijk-sportieve iets miste. Iets wat je ‘spiritualiteit’ kunt noemen.
Dat laatste wilde ze bewust aan haar werkzaamheden, haar leven toevoegen. Ze ging zich, al lezend, verdiepen in de spiritualiteit die je kunt ontdekken in oude boeken van over de hele aardbol, met name eeuwenoude Hindoeïstische, Islamitsche en Joods-bijbelse geschriften. Ze ontdekte aldus iets wat in de bijbel omtrent de uitspraken van Jezus tot dan toe onbekend was gebleven. Een verborgen wijsheid achter de letterlijke bijbelteksten.
Daar ging ze mee aan de slag, heel gedreven. Dat leidde zelfs tot boeken erover rond die diepere betekenissen van de leer van Jezus, waaromtrent Anne-Marie nu haar vierde boek voltooit. In haar contemplatief-meditatie achtige omgang met mensen die gedurende een weekend bij Anne-Marie en Werner inspiratie en ervaring daaromtrent kunnen opdoen in en rond het prachtige Bonifatiuskerkje ligt het doel van haar onderneming, haar werk.
“Stilte’, dus ook nadenken en zwijgen, is haar hoogste aan anderen over te dragen goed. En dat draagt ze in de weekenden aan bezoekers uit, indrukwekkend, zoals ik dat als buurman soms kan zien. Ook ik houd zo veel van omgevingsstilte. Wat dat betreft zijn we op een enkeling na voorbeeldige goede buren.
Wat kan nachtelijk klokkegebeier zoals van de Antoniusabt kerk dan ook storend zijn voor haar (weekend) gasten. Anne-Marie kreeg gelukkig gedaan dat het nachtelijk gebeier in weekenden niet plaats vindt, tenzij… Tenzij iemand rond de kerk bezwaar maakt, en helaas was er een iemand die persé dat nachtelijke gebeier in stand wilde houden vanwege de ‘traditie’ van dat slaap onderbrekend lawaai. Gelukkig werd dat bezwaar ongegrond verklaard. Les: wat kunnen mensen enorm naar en irrationeel ageren… Dat is zoiets als wanneer ik de gemeente zou verzoeken om de nieuwbouw huizen in de Lindeboomstraat te laten slopen omdat die de historiciteit van het dorpsgezicht rond de Bonifatiuskerk zouden verstoren. Absurd!
Wat verklaart Annemaries’ liefde voor paarden en konijnen? Haar kernachtig antwoord: die prooidieren zijn zachtmoedig, stil. Tegenovergesteld aan roofdierachtigen zoals katten en honden. Daar zit wijsheid in!
Laatste vraag: hebben jullie nog andere incidentele plannen met het kerkje, zoals concerten? Anne-Marie maakt duidelijk dat dat moeilijk is vanwege planning, immers de gasten komen op weekenden, en dat zijn precies de dagen dat zo’n concert of zo er zou kunnen plaats vinden. Maar wie weet later?
Piet Vos
