Wat is tijd? Tijd is iets ongrijpbaars en iedereen denkt daar op verschillende tijdstippen anders over. Je kunt bijvoorbeeld de tijd mee hebben, of tegen. Je kunt tijd hebben of zelfs dé tijd of je nou bij de tijd bent of niet. Maar vaak hebben we tegenwoordig geen tijd. 

 

Tijd is een prachtig fenomeen dat een extra dimensie aan het leven geeft. Tijd heeft zelfs geneeskundige krachten want het schijnt alle wonden te helen, en adviserende. Komt tijd, komt tenslotte raad of sterker nog, de tijd zal het leren!

Maar wat is tijd nog meer? Is tijd bijvoorbeeld een constante, duurt tijd overal even lang? Einstein heeft er boeken over volgeschreven. Hij was enkele weken geleden zelfs weer even in het nieuws omdat wetenschappers, decennia na de openbaring van zijn theorie, eindelijk konden bewijzen dat het zwarte gat ruimtetijd verbuigt. Met andere woorden volgens de wetenschap met Einstein voorop is tijd geen constante.

Maar, waarom nu zo moeilijk doen, waarom miljarden en miljarden aan onderzoek besteden om te bewijzen dat tijd geen constante is ? Dat wisten we toch allang!

 

Stel je voor je gaat twee weken met de kinderen (2-3 jr) op vakantie. Gezellig met zijn allen in een autootje richting Zeeland of iets dergelijks. Gezellig op een camping, tent net opgezet en het begint te hozen. En dat twee weken lang. Twee weken van continu waarschuwen dat ze het tentzeil niet mogen aanraken, alles nat is en niet gedroogd kan worden en alles onder gelopen met modder. Daartussendoor het gejengel van de kinderen omdat die naar huis willen maar jij niet omdat je die camping al maanden geleden hebt vastgelegd en betaald. Ik garandeer je; je krijgt een lange vakantie en de tijd lijkt maar niet te verstrijken!

Hetzelfde geval, maar dan met mooi weer. De vakantie is naar jouw gevoel in een zucht en een scheet voorbij.

 

Nou is er nog een andere beleving van tijd. Als je ouder wordt verandert de tijdperceptie. Kon je vroeger niet wachten om 6, 12, 16 en 18 jaar te worden. De leeftijden van respectievelijk, naar de grote school gaan, het voortgezet onderwijs, brommer mogen rijden en het halen van je autorijbewijs, des te minder je er op een gegeven moment blij van wordt als er alweer een kruisje achter je naam komt.

Als ik op dit moment terugkijk naar het millennium en de evacuatie van ’95; het lijkt toch net of dat nog maar gisteren plaatsvond?

 

Een jaar is helemaal niks meer. Zo sta je bij een nieuwjaarsreceptie waar iedereen elkaar van alles voor staat te liegen en te wensen en zo zit je alweer achter de oliebollen. Steeds sneller naar het punt dat je je werkzame leven vaarwel zegt en het punt waarop iedereen definitief stopt met roken.

 

Zou het komen dat de wereld om ons heen steeds drukker wordt, steeds meer invloeden en vooral, dat(!), 24/7?

Volgens Einstein is tijd een variabele die naarmate de snelheid toeneemt, afneemt. Met andere woorden, des te sneller je beweegt, des te langzamer de tijd verstrijkt. Dit staat dan in schril contrast met mijn bewering dat door die toenemende drukte de tijd sneller lijkt te gaan. Misschien dat je door de drukte van alledag geen tijd hebt om bij alle gebeurtenissen van die dag stil te staan. Dat je van het ene in het andere valt.

Mijn eerste werkgever raadde ons altijd aan om met de schaft ongemakkelijk te gaan zitten. Dan duurde de schaft volgens hem lekker lang. Maar om nou vervelend werk te gaan zoeken en een zeur van een vrouw te trouwen om je het gevoel te geven dat je dan langer leeft……. Hmm, gaat me net iets te ver.

 

Repper