Heerlijk. Nu het uur weer verzet is, de dagen lengen, vogels fluiten en vooral, de verplichte vrije dagen er weer aankomen. Tijd om de huiskamer langzaamaan weer eens te gaan inwisselen voor je balkonnetje, overkapping of terrasje. Tijd om weer eens lekker van de tuin te genieten. Heerlijk dat gestress van alledag van je af laten glijden. Weg van de donkere avonden met televisieprogramma’s waarin de Jolanthe’s, Sylvi’s, Patty’s en Patricia’s om een hoofdrol vechten. Vrouwen die hun rijke echtgenoten even snel inwisselen als de pumps en handtasjes die zij dragen, en in hun nepwereldje hun zoveelste liefdesbaby te gelden maken door het plukken van hun echtgenoten. Of met de Gordon’s, Dreke’s en Renétjes en andere Tobbers die in wisselende samenstellingen in nietszeggende programma’s, niets zeggen en zichzelf o, zo vreselijk leuk vinden. Wat een drama!
Zo dacht ik ook, dat van die geen verplichtingen en die weekenden in de tuin. Maar, dat blijkt toch niet helemaal zo te gaan, die vrijheid en geen verplichtingen. Daar kwam ik achter toen ik een datum wilde prikken om met zes personen (drie stellen) een weekendje weg (twee overnachtingen) te gaan.
De agenda’s werden getrokken. De volgende data passeren de revue waar alleen wij al, niet onderuit denken te kunnen: Pleinpop, HIB, Koningsdag, Pinkstermarkt, Oerol, Vierdaagse, Zwarte cross, een trouwerij, een 25 jarige trouwdag, een housewarming, de voorjaarsvakantie, uitje vrienden, uitje sportvrienden (2x), uitje kaartvrienden, familiedagen (van beide kanten natuurlijk, dus twee), de eigen trouwdag en de diverse verjaardagen met enkele speciale de 30-, 40- en 50-ers. Dan hebben we het nog niet gehad over de extra data die de andere twee stellen nog inbrengen. Pinkpop waar zij naar toe moeten omdat Fleetwood Mac optreedt, een babyshower, hun voorjaarsvakanties, jubilea, afscheidsparty’s en feesten georganiseerd door de buurt, Horst en werk, hetgeen wordt afgesloten met ieders zomervakantie.
Had je voorheen de maanden juli en augustus dat je moeilijk een afspraak kon maken, nu begint dat, omdat het carnaval zo laat viel dit jaar, half april (Pasen) pas (!) want het had net zo goed een maand eerder kunnen zijn. Vanaf half april tot en met de Horssense kermis is er geen weekend te plannen met zes personen. Alle weekenden van vóór het Pasen tot en met de Horssense kermis zijn volgeboekt.
Daar komt dan waarschijnlijk dan ook dat liedje vandaan: ‘En dat is mooi, mooi, mooi man. Het leven dat is één groot feest’.
Nu ik dit schrijf heb ik al twee ‘speciale’ verjaardagen gevierd, ben ik naar Pleinpop geweest, heb ik een familiedag gehad en deelgenomen aan de HIB. Goede Vrijdag, Paaszaterdag en eerste Paasdag zijn bezet door drie verschillende activiteiten in drie verschillende samenstellingen. Dus die drie dagen ben ik ook al onder de pannen.
We leven in een drukke tijd waarin we steeds meer en langer moeten presteren. Reden te meer om in die vrijetijd lekker te ontspannen. Nou en dat doen we, en hoe! Dat heb je zojuist gelezen.
Nou weet ik niet of het aan mij ligt, maar ik krijg steeds vaker het gevoel dat ik best wel een keer een optreden, concert of evenement kan overslaan.
Vooral jongere mensen met kleine kinderen krijgen steeds vaker een burn-out omdat ook zij in die ‘over-de-toeren’ draaiende wereld mee moeten draaien. Met daarbij nog de verplichte nummertjes als, de kinderen naar het sporten/zwemmen/school/spelen brengen. Probeer dat allemaal maar eens in te passen in je zomerse, ontspannen, weekendjes.
Mijn naaste bezigt vaak de uitdrukking, ‘thuiszitten kan altijd nog’. Nou, daar zet ik toch steeds vaker mijn vraagtekens bij.
Repper
