Hierbij wil ik even stilstaan bij het overlijden, begin deze maand, van Ans Vissers-van Gemert. In Horssen en omstreken vooral bekend als Ans van de dokter. Meer dan 25 jaar bestierde zij de apotheek van Wim Gerrits sr. en de gebr. Gerrits. Zij heeft dit altijd met het grootste plezier en voldoening gedaan. Van patiënten kreeg ik enkel positieve reacties wanneer haar werk ter sprake kwam. Kundig, menselijk, tijd voor een praatje, geen 8-5-mentaliteit.
Haar afscheid bij huisartsenpraktijk Gerrits viel midden in de coronatijd. Nu lijkt dat al weer heel lang geleden. Daardoor kon er maar een sober afscheid genomen worden van de patiënten en kennissen. En, eerlijk gezegd, kwam Ans dat ook goed uit. Ze had er maar een hekel aan om op de voorgrond te staan. ‘Al die teutel, da hoef ik nie’, zouden haar woorden zijn. Dat terwijl zij daar, onbedoeld, haar patiënten en kennissen, tekort mee deed. Want zij wilden zo graag iets terug doen. Een blijk geven van dankbaarheid, dat ze al die jaren voor hen klaar had gestaan.
Na het afscheid bij de gebr. Gerrits, begon Ans te sukkelen met haar gezondheid. Hetgeen resulteerde in haar overlijden op 3 september jl. Haar crematie viel op precies de datum dat ze vier jaar daarvoor afscheid van haar man Jos had moeten nemen.
Alles had ze zelf geregeld voor haar uitvaart. Ook hier ‘geen teutel’. In kleine kring mochten er mensen afscheid van haar nemen en de uitvaart bijwonen. Dat was haar wens en dat heeft haar gezin ook gerespecteerd.
Tijdens haar uitvaart werd het door Ans’ gekozen nummer Testament van Bram Vermeulen ten gehore gebracht met de volgende tekst. De tekst die zowel op haar kaart als gedachtenisprentje staat:
En als ik dood ben, treur dan niet
Ik ben niet echt dood, moet je weten
Het is mijn lichaam dat ik achterliet
Dood ben ik pas als jij mij bent vergeten.
Naast dat ik het iedereen aanbeveel om dit nummer eens te beluisteren, geeft dit ook precies de boodschap mee voor alle mensen, ook die niet bij de uitvaart aanwezig konden zijn. Daarom vermeld ik deze tekst hier in de Klep zodat ook zij hier kennis van kunnen nemen. Want ik verwacht dat er veel mensen zijn die Ans nog lang niet vergeten of vergeten zijn en dat zij met warme gevoelens aan haar terug denken.
Repper
