Een soap is een televisieserie waar mensen geen genoeg van kunnen krijgen. Het gaat meestal over familiedrama’s met liefdesrelaties, overspel en ruzies over erfenissen. De kijkers leven intens mee met de hoofdpersonen en willen weten hoe het verder gaat. Dat is een ideale formule om in de serie veel reclamespotjes te stoppen en daarom werden de soaps vroeger vooral gebruikt door de zeepmiddelfabrikanten. In de VS zijn dat “soapers”. Zodoende is de naam soap voor dit soort series ontstaan.

In het praatprogramma Op1 van 22 augustus(https://www.npostart.nl/op1-22-augustus-2023/22-08-2023/POW_05684678) vertelde boswachter Harm Blom van Staatsbosbeheer over een soap in de Biesbosch. Het betrof een mannelijke visarend die moeite had om aan een nieuwe vrouw te komen. Door de aanwezigheid van een webcam hebben miljoenen mensen het leven van deze visarend en zijn vrouw al drie jaar lang begluurd. Je kunt het allemaal vinden op https://www.staatsbosbeheer.nl/uit-in-de-natuur/locaties/biesbosch/volg-de-visarend.

In Horssen zijn ten minste vijf schuren met een kast waar een paar kerkuilen elk jaar een aantal jongen weet groot te brengen. In onze kast hoog boven in de open kapschuur zit ook een webcam. Vanaf de sofa kunnen we alles wat zich daar afspeelt terugkijken.

Kerkuilen zijn hun broedplaats trouw en hebben een vaste relatie met hun partner. Helaas sneuvelen er heel veel door het verkeer, zodat er vaak gebroken relaties zijn. Het liefdesleven van een paar kerkuilen is aandoenlijk. Het amoureuze gedeelte bestaat uit begroeten bij thuiskomst en wederzijds zeer uitgebreid snavelen. In het begin komt de man alleen om kwartier te maken, ruimt het hok een beetje op en verzamelt wat muizen als bruidsschat. Hij roept de vrouw naar zijn tweekamer appartement en laat weten dat hij er zin in heeft. Het porno gedeelte is minstens even indrukwekkend. De man brengt muizen binnen, geeft die af en klimt daarna onmiddellijk op haar rug voor een intensieve paring met gespreide vleugels gedurende bijna 20 seconden en vijf tot acht stoten. Dat gebeurt bij een goed paar niet eens maar meerdere keren per nacht gedurende de gehele broedtijd. Het is nogal een verschil met de razend snelle korte daad van onze haan met zijn kippen. Tijdens het broeden blijft de vrouw op het nest in de kast en keert ze ongeveer elke twintig minuten de eieren en kiest een iets andere positie. Manlief vliegt dan af en aan met muizen. Een stuk of vijf per nacht is geen uitzondering. Vanaf de eerste paring tot en met het uitvliegen van de uilskuikens duurt minstens drie maanden en al die tijd is de samenwerking en taakverdeling voorbeeldig. Als de eieren één voor één met een tussenpoos van 2 à 3 dagen uitkomen worden de door de man aangebrachte muizen door de vrouw in stukjes gescheurd en aan de kuikens gevoerd. Ze doseert heel zorgvuldig om te zorgen dat ook de veel kleinere kuikens aan de beurt komen. Dat doet ze door de oudste schrokkoppen naar achter onder haar staart te duwen en de kleinste direct onder haar eigen snavel te houden Binnen een dag of tien weten de kuikens echter al hele muizen die bijna net zo groot zijn als zijzelf, naar binnen te slokken. Dat levert bizarre tafrelen op. De vrouw blijft de kleinere nakomertjes voeren totdat ze dat ook kunnen. Dat lukt niet altijd. Met vijf of meer kuikens is het leeftijdsverschil zo groot dat de kleinste te kort schiet en de ouderen alle muizen afpakken. Soms vreet het oudste broertje (of zusje) zijn kleinste zusje (of broertje) op zodat dat probleem ook is opgelost.

Vorig jaar bleef de kast leeg en ook dit jaar was er het hele voorjaar niets te beleven. Pas na 21 juli werden we verrast door het geluid van een man. De mannelijke kerkuil heeft een zacht roepje dat lijkt op het snurken van je eigen echtgenoot of op het blazen van een kat. Daarnaast kan hij wat luider roepen met een kleine vibratie. Je hoeft er niet wakker van te liggen, maar kerkuilen hebben en zeer scherp gehoor en kunnen zelf de lokroep op grote afstand horen. https://www.google.com/search?q=roep+van+de+kerkuil+geluid

We zagen het mannetje in de kast en het zachte roepen afgewisseld met de hardere schreeuw hield de gehele nacht aan. Hij bracht ook muizen in de kast. Op een gegeven moment lagen er wel vijf van die lijkjes te stinken, maar er kwam geen vrouwtje. Pas een week later zien we heel even een kopje in de opening tussen voor- en achterkamer, maar na een korte blik op de man en de rommel in het hok vertrok ze weer. Dat gebeurde nog een paar keer en toen eind juli de man alle muizen die hij had verzameld weer begon af te voeren, gaven we de moed op.

Begin augustus begon het roepen echter weer in alle hevigheid maar er kwam maar geen vrouw op zijn nachtelijke lokroep. Pas 11 augustus komt er een dame in de achterkamer. De man, wild van geilheid en verlangen springt er gelijk op. Zonder enige vorm van kennismaking, begroeting, bruidsschat of gesnavel leidde dat natuurlijk tot niets. Ze wist haast niet hoe snel ze zich uit zijn grijpklauwen en snavelgreep in de nek kon bevrijden. Een dag later herhaalde zich deze ontmoeting iets minder bot, maar ook zonder geslaagde paring. “Wat een hork” dachten wij. De dagen daarna kwam ze af en toe niet verder dan de voorkamer. De man ziet, hoort en ruikt dat en gaat dan in zijn slaapkamer een dansje opvoeren. Hij wiebelt heen en weer van de ene naar de andere poot en draait wat in het rond. We hebben deze merkwaardige dans nu vele keren waargenomen en kunnen uitsluiten dat het toevallige bewegingen zijn. Als de vrouw vertrekt stopt hij er ook gelijk mee. Pas na 21 augustus zien we af en toe een uitgebreide en langdurige paring. Soms gebeurt het in de voorkamer zodat we het niet goed kunnen zien. Slechts heel af en toe is er heel even een kort moment van snavelen. We wisten niet hoe dit gedrag te duiden. Het zou kunnen dat zijn vaste partner (hij draagt een ring aan de rechter poot) er niet meer is of dat hij te jong en onervaren is en dat de vrouwen die op bezoek komen geen zin in deze ongemanierde kerel hebben. Het waren vluggertjes met toevallige passanten, of hij was gewoon een beetje aan het daten, maar van een huwelijk met grootse toekomstplannen merkten we nog niets.

Tot de nacht van 23 op 24 augustus. Eindelijk twee kopjes die elkaar uitgebreid snavelden. Vertederend om te zien. Die ene nacht hebben ze minstens 5 keer uitgebreid seks gehad en dat ging, voor zover wij dat kunnen beoordelen, liefdevol en met wederzijds goedvinden. Het contrast met eerdere dates was opvallend. Zou dan toch zijn vaste partner van de afgelopen jaren zijn teruggekeerd? We weten het niet want alle kerkuilen zien er voor ons hetzelfde uit.

Het is te hopen dat deze soap voortgezet wordt. We zullen zien.

 

Doctor Anders

uilenpaar