Laatst was er een bijeenkomst van de gemeente waar we onze gedachten de vrije loop mochten laten gaan over het thema: Horssen in 2040. Nou is dat al aardig dicht bij! Daar valt niet veel meer over te dromen! Ik hoop dat alle (bouw)plannen die nu al op tafel liggen tegen die tijd gerealiseerd zullen zijn. Dan kunnen zowel jongeren én ouderen gewoon in ons dorp blijven wonen. Verder natuurlijk een energieneutraal dorpshuis met dagopvang en ruimere openingstijden. Een zorgcentrum op de Rijdt. Belangrijk is ook een bloeiend verenigingsleven om de gemeenschapszin te versterken. Het vormen van een soort dorpsraad zou daar eveneens aan bij kunnen dragen!
Wat zou het mooi zijn als er dan geen huismussen of vleermuizen op ongewenste plekken zitten (Het is toch van de zotte dat als je de spouw wilt laten isoleren, je eerst een vleermuisonderzoek moet laten doen voor een bedrag van €5000,-, terwijl het isoleren maar €2000,- kost. In een eerdere Klep schreef ik al over deze waanzin. Volgens mij hebben wij een deskundig bioloog in ons dorp die best een workshop kan geven over het professioneel verjagen van vleermuizen en ander gevogelte!). Ik voorspel dat de Seniorenvereniging tegen die tijd nog steeds de grootste vereniging is. En ik wens iedereen vertrouwen in zijn/haar pensioen toe. Ik droom dat ik dat allemaal mee kan maken. Woorden, woorden, woorden. Nu eerst maar eens daadkracht!
Op mijn wandeltocht naar Santiago de Compostella was er genoeg te beleven om over na te denken. Een tocht van het noorden van ons land (Sint Jacobiparochie) naar de Atlantische Oceaan (Muxia) in Spanje is een kleine drieduizend kilometer. Dan verslijt je wel een paar schoenen. In 2018 begonnen en elk jaar een etappe gelopen. Het laatste stuk van 900 km in Spanje in zes weken afgelegd. Santiago is Spaans voor Sint Jacobus. Jacobus is een van de twaalf apostelen. Zijn stoffelijk overschot is in het begin van de Middeleeuwen door de toenmalige bisschop van die streek (Galicië) gevonden. Zoals op meer plaatsen (Lourdes, Fatima) zijn er wonderen gebeurd en zijn zo de pelgrimsoorden ontstaan. Voor wat er van waar is.
Na het jaar 900 is er een flinke pelgrimsstroom op gang gekomen . Mensen gingen op pelgrimage om een wens vervuld te krijgen of om boete te doen. Tegenwoordig wordt de tocht meer en meer een toeristische trekpleister met alle gemakken van dien. Het wordt de pelgrim steeds makkelijker gemaakt. Het lijden verdwijnt naar de achtergrond. Zo kun je dagelijks je rugzak laten vervoeren door gespecialiseerde transportbedrijfjes. Zij brengen stipt je bagage naar je volgende slaapplaats. Er zijn al reisbureaus die je een geheel verzorgde wandelreis aanbieden, inclusief vervoer van de koffer, de overnachtingsadressen en een lunchpakket voor onderweg. Het is al mogelijk om een deel van de route te fietsen (op huurfietsen) en naar wens een ander deel te lopen. Pelgrims wil is wet.
De slechtst begaanbare paden worden verbreed en beter beloopbaar gemaakt. Er wordt geëgaliseerd en beton gestort. Elk dorp heeft een apotheek. Over het algemeen zijn er voldoende winkeltjes, terrassen en restaurants. Het ergste wat me overkomen is, is dat ik ’s morgens eerst twee uur moest lopen om een ontbijt te bemachtigen.
Vroeger waren er verschillende “hospitals” langs de route. Sommige dorpjes hebben in de dorpsnaam nog iets van “hospital” staan. Deze hospitalen waren meestal onderdeel van een klooster. De lijdende pelgrim wist waar hij terecht kon.
Om het de wandeltoerist lichamelijk en geestelijk meer naar de zin te maken, moet er wel wat gebeuren. Zo kunnen er blarenprikposten worden ingericht, eventueel mobiel. Om allerlei lichamelijke pijntjes te bestrijden is fysiotherapie hard nodig. Zo ben ik ook een keer gedwongen om mijn voeten te laten masseren. Een aantal wandelaars is onderweg op zoek naar hun ik. Psychologen en psychiaters kunnen hierbij behulpzaam zijn. Het luisterend oor van de medewandelaar is niet altijd voldoende.
Het overnachten gebeurt in ruimtes met drie tot vijftig stapelbedden. Dat komt de nachtrust niet altijd ten goede. Je ziet ook dat vandaar het aanbod van “privat rooms” stijgt.
De lopers komen uit alle delen van de wereld. Die ontmoetingen maken dat je lichtvoetig over de aangegeven route wandelt en een rugzak vol nieuwe ervaringen mee naar huis neemt. Zet dit op je verlanglijstje en begin in Nederland.
Een blaarloze zomer gewenst!
Onzenbroer
