Mijn vader placht vroeger als we ergens op bezoek waren geweest tegen weggaanstijd te zeggen: “Er is een tijd van komen en een tijd van gaan, mensen.” Dat klonk mij dooddoeneriger in de oren dan het was. Het drukte iets onherroepelijks uit. Mijn afscheid van Horssen en van De Klep is natuurlijk veel onherroepelijker.
Ik heb een prachttijd in Horssen gehad, mede vanwege de vele mede-Horssenaren die ik in de loop van de tijd heb mogen leren kennen. Om te beginnen natuurlijk mijn buurtgenoten. Wat was het een fijn noaberschap zoals ze in de Achterhoek zeggen. Overbuurman Wim had die diepkoude novemberavond - het was overal glad en het vroor dat het kraakte - een hitte-spuwend dieselkanon geplaatst en op zeker moment was er een rondedans van buurtgenoten om me heen: zo werd ik bij hun allen ingewijd.
Wat zijn me velen van ons dorp me sedertdien dierbaar geworden! Ik zie me ook weer deelnemen aan een winterse jachtpartij onder leiding van de Streupers en destijdse Opperstreuper Hansje en Piet en Max Coppes. En even levendig herinner ik me een internationale conferentie die ik eens vermocht te organiseren in de Heerlijkheid. Het brood voor de eerste dag was nog maar half ontdooid, maar ik had een vaatje heerlijk bier van brouwerij de Raaf laten aanrukken en dat maakte heel veel goed. De goeddeels buitenlandse deelnemers - het gold een conferentie over uiteenlopende muziekvraagstukken - waren tot volle tevredenheid ondergebracht in het dorp en vonden het allemaal weergaloos.
Tijd van gaan maar ik hoop nog menigeen terug te mogen zien. Een bezoekje zal altijd welkom worden bevonden.
Mijn tel. blijft 06 1959 6712
Hou je, Anneke, Jo, Arno c.s., Bert & Dorie, Robert & Miriam, Annemarie & Werner, en vele, vele, zo niet allen.
Piet Vos
