Terwijl een groot deel van het land Carnaval vierde en de eigen identiteit inruilde voor die van de één of andere vrolijke zot, prins, krijger, non of zatlap, brandde de verkiezingsstrijd in alle hevigheid los. In de debatten lijkt het een wedstrijd om wie de meeste angst heeft voor identiteitsverlies. Volgens de media zou dit voor 85 % van ons volk het belangrijkste thema zijn. Daarmee heeft Wilders zonder aan de debatten mee te doen, toch zijn zin. Maar wat is nu eigenlijk onze identiteit? DWD liet er op vrijdag 3 februari een drietal leuke commercials over zien, http://dewerelddraaitdoor.vara.nl/media/370653 maar laten we eens even stilstaan bij de immigratiecijfers.
Na 1945 kwamen ca. 300.000 Indische Nederlanders ons land binnen. Een tiental jaren later kwam ongeveer de helft van de Surinaamse bevolking met 336.000 zielen ons land versterken. In de jaren ’60 tot ’73 haalden wij scheepsladingen gastarbeiders binnen. Het aantal Marokkanen liep op tot 75.000, Turkije leverde er minstens 65.000 en uit Griekenland, Spanje en Italië kwamen ook nog eens ruim 60.000 mannen voor ons werken. De meesten zijn blijven hangen, kregen kinderen en droegen stevig bij aan onze groeiende economie.
Er waren echter ook tussen de 80.000 en 140.000 mensen per jaar die ons land verlieten. Daarvan was minder dan de helft in Nederland geboren. Sinds 1965 was het immigratie-emigratie saldo gemiddeld ca 20.000 per jaar. Vergeleken met het aantal nieuwgeboren kinderen per jaar, dat is gezakt van 240.000 tot 170.000 is het immigratiesaldo dus maar ongeveer 10 % van de bevolkingsaanwas.
Gaan we nog wat verder terug in de tijd, dan zien we een enorme vluchtelingenstroom van Spaanse en Portugese Joden en Franse Hugenoten ons land binnenstromen. Er was toen nog geen IS. Ze waren op de vlucht voor de brandstapels van de RK kerk. Het NCRV-programma “Altijd Wat” heeft op basis van informatie van www.vijfeeuwenmigratie.nl een filmpje gemaakt waarin wordt gesteld dat 98% van de huidige Nederlanders buitenlandse voorouders heeft. We zijn dus eigenlijk allemaal bastaards.
De afgelopen twee jaar hebben zich zo’n twee miljoen asielzoekers aan de Europese grens gemeld. Voor Nederland alleen waren het er in die twee jaar tussen de 60.00 en 80.000 inclusief hun gevolg. Dat is nog geen 10 % van het aantal buitenlanders dat sinds 1945 binnenkwam, maar samen met nog eens 250.000 arbeiders uit Oost Europa best wel weer een flinke invasie.
(http://www.flipvandyke.nl/wp-content/uploads/2013/03/f1.jpg)
Behalve onze identiteit schijnen ook onze normen en waarden in het geding te zijn. Op de vraag wat die dan zijn, zegt de één “Normaal doen” en zegt de ander “Joods Christelijke traditie”. Vooral dat Joods-Christelijke roept dan weer irritatie op. Veel landgenoten herkennen zich niet in ons Carnaval, in onze Kerstcultus, Sinterklaas en Matheus passie. Op zoek naar die eeuwenoude Joods-Christelijke traditie in de geschiedenis van Europa, blijkt dat ruzie maken over religieuze kwesties en oorlog voeren om landje pik een belangrijk deel, zo niet het belangrijkste deel van ons culturele erfgoed uitmaakt. Daarnaast werden we groot door kolonialisme en imperialisme, slavernij en genocide op de inheemse bevolkingen van Amerika, Australië, Indië en Nieuw Zeeland, om over de twee laatste wereldoorlogen maar te zwijgen. Het traditionele nationalisme steekt nu weer de kop op en diverse partijen willen de grenzen weer afsluiten. We zijn zo panisch over het verlies van soevereiniteit dat het project Europa een flop dreigt te worden. Geheel in lijn met de traditie van oorlog voeren, besloten alle Europese landen en ook bijna alle politieke partijen in Nederland om in navolging van de krijgshaftige Donald Trump de uitgaven voor oorlogstuig maar weer eens fors te verhogen. Alleen SP ziet geen heil in nog meer tanks en bommenwerpers.
Ik wil niet beweren dat de traditionele Joods-Christelijke normen en waarden veel slechter zijn dan anderen, maar ze zijn ook geen snars beter en er is geen enkele reden om de tegenstelling tussen de goede “Wij” en de slechte “Zij” zo op te kloppen. CDA lijstrekker Buma oreert het hardst over onze superieure normen en waarden. Goed beluisterd, bedoelt hij eigenlijk dat we ons moeten afsluiten voor nog meer Islamieten. De bescherming van onze Christelijke cultuur lijkt voor hem een valide argument om ondanks de afspraken van maart 2016 vluchtelingen op een Grieks eiland in de kou te laten verrekken. Ik vraag me af wat Jezus daarvan zou hebben gevonden. In ieder geval wordt duidelijk dat de angst voor verlies van identiteit en behoud van normen en waarden eigenlijk de eufemistische CDA versie is van de Islamofobie van Wilders. Buma sluit Wilders uit maar overlopers zijn van harte welkom. De laatste verschuivingen in de peilingen bevestigen dit.
Toch is het recente aantal asielzoekers in Nederland maar een piepklein deel (0,1 %) van de 65 miljoen mensen die in de wereld op de vlucht zijn. De meesten, ca 86%, worden in de regio opgevangen door ontwikkelingslanden die per hoofd van de bevolking 10 à 5 keer zo weinig inkomen hebben als wij. In Libanon met een bevolking van 6 miljoen worden 1,5 miljoen vluchtelingen opgevangen en in Jordanië met 8 miljoen inwoners bivakkeren 0,8 miljoen vluchtelingen. Ter bescherming van onze normen en waarden bepleiten de rechtse en Christelijke politici desondanks nog meer opvang in de regio. Om ons geweten te sussen hebben we er zelfs veel geld voor over, waarmee de traditionele aflaat weer in ere hersteld is.
SP, 50+ en PvdA reppen minder over Joods-Christelijke tradities. Zij stellen dat onze normen en waarden worden aangetast door de groeiende sociale onzekerheid. Er komen steeds meer mensen onder de armoedegrens die zijn aangewezen op voedselbanken en schuldsanering. Bovendien stellen zij dat arbeiders uit Oost Europa onze arbeidsmarkt verstoren. Zogenaamd om de economie te redden, moest de PvdA met Rutte aan een sociale kaalslag meewerken en daar worden ze nu op afgerekend, maar zowel D66, als CDA en CU hebben dit beleid volop gesteund.
Het wordt intussen duidelijk dat Rutte nog minstens drie partijen nodig zal hebben om een meerderheid te vormen. Buma en Pechtold staan te popelen om hem, na vier jaar gedoogsteun, aan die meerderheid te helpen, maar zo als het er nu naar uitziet, zal dat nog niet genoeg zijn. De vraag is of de PvdA nog een keer haar principes zal prijsgeven om met rechts mee te doen. Zo niet dan zal GroenLinks daartoe uitgenodigd worden, maar ik kan me niet voorstellen dat de jonge Jesse Klaver zijn hoofd op het rechtse slachtblok zal leggen. Het alternatief, een combinatie op links, wordt zelfs met vijf partijen moeilijk. SP maakt van de zorg een breekpunt, 50 + van de AOW,D66 van onderwijs en GroenLinks van Milieu en zonder het CDA kan ook links geen meerderheid krijgen. Ik verwacht de langste formatie ooit, maar desondanks uiteindelijk nauwelijks verandering.
Het grote aantal partijen is eigenlijk best wel een prachtig stukje democratie. Geen land ter wereld heeft zoveel keus en nergens bestaat er meer vrijheid om er eindeloos zonder al te veel ruzie met elkaar over te praten. Er is weliswaar veel mis op de arbeidsmarkt en op de kapitaalmarkt, maar nergens op aarde hebben de ouderen, zieken en mensen met een achterstand het beter dan bij ons. Onze economie is gezond en toch zijn we ontevreden, mopperen we om het hardst en weet 75 % van de kiezers het nog niet. Net als in de supermarkt, hebben we keuzestress. Nog erger is dat veel mensen er geen vertrouwen meer in hebben want, geen der partijen zal haar beloften kunnen nakomen. Wat mensen ook kiezen, er zal toch gepolderd moeten worden. Wat er uit komt, kan niet anders dan een grauw grijs mengseltje van tegenstrijdigheden zijn, waarover we de komende jaren met talloze moties en kamervragen eindeloos kunnen gaan twisten. Dat is onze unieke identiteit van de mopperpolder en eigenlijk zouden we daar best wel wat meer trots op mogen zijn.
Gebrek aan vertrouwen is echter wel even een dingetje want ons getrapte stelsel met gekozen volksvertegenwoordigers draait nu eenmaal om vertrouwen. Als we dit verliezen omdat alle partijen water bij de wijn moeten doen, gooien we onze polderidentiteit weg. In ons landje hebben we namelijk wel het recht om onze mening te geven en wensen kenbaar te maken maar gelukkig kan niemand hier zijn zin doordrukken. Mensen die daarom niet gaan kiezen, verliezen echter zelfs het recht om te mopperen en dat is pas echt erg.
