Het is al weer bijna zover, Kerst! De ballen zijn weer van de zolder gehaald. De engeltjes en lampjes hangen weer in de bomen, de kerstkrans aan de deur en met spijs op tafel. De Kerst volgepland met het gezin. Spelletjes op tafel en natuurlijk een goed stukje eten.
Vroeger deden we dat met onze ouders al: Na de nachtmis op Kerstavond werden we verwend met een saucijzenbroodje of champignonragout in van die voorverwarmde of afgebakken bladerdegen cups, waarmee het heerlijke begin van de Kerst werd ingeluid.
Ik vraag me af of in deze tijd van ontkerking, millennials überhaupt nog weten wat een nachtmis, sterker nog, een mis is! De beleving van Kerst heeft naar mijn idee een grote ontwikkeling/verandering doorgemaakt. Laten we zeggen dat die is geëvolueerd. Ik heb het idee dat Kerst tegenwoordig alleen nog maar draait om zoveel mogelijk te kunnen eten en drinken. Kerstavond is de aanvang van de jaarlijkse aanslag op je maag en lever. Het is onvoorstelbaar hoeveel voedsel en drank er vanaf die dag tot en met Nieuwjaar naar binnen gestouwd kan worden. ‘Ho,ho’, zou de kerstman zeggen. Ik doe hier zelf ook aan mee hoor! Het is geen verwijt of zo, het is een evolutie.
Vroeger had je een film van Dickens’ Scrooge, op dit moment is daar een live versie van op tv geweest. Een nare ouwe vrek die op Kerstavond opeens het Licht zag en tot bezinning kwam wat hij zijn omgeving allemaal had aangedaan door zijn vrekkerige, uitknijpende en uitzuigende manier van leven. Natuurlijk betert hij zijn leven door met Kerst alles weer eens even recht te zetten wat ie in al die jaren heeft verramzakt.
Veel van de huidige kerstreclames op tv, willen volgens mij dezelfde boodschap overbrengen. Jarenlang hebben we niet omgekeken naar de over- of bovenburen, maar nu, net met Kerstavond, gaan we hen verrassen met uitgebreid eten, drinken, cadeaus en vooral ‘gezelligheid’.
Het zal wel aan mij liggen maar ik vind het allemaal een beetje raar. Dat je er door Kerst aan herinnerd moet worden dat er mensen zijn die minder hebben dan jij en vaak eenzaam zijn.
Het lijkt wel een beetje een aflaat (de millennials onder ons zullen vast niet weten wat dit betekent) kopen voor je gedrag van het afgelopen jaar dat je die mensen niet zag.
Gesprekken met voedselbanken geven aan dat de aanwas nog steeds groeit. Mensen kunnen nog maar nauwelijks hun energierekening betalen, de huren stijgen de pan uit en voor mensen die door persoonlijke omstandigheden tussen wal en schip terecht zijn gekomen, is het leven onbetaalbaar geworden. Mensen, vooral nu met corona, die geen of weinig familie, kennissen of vrienden hebben, vereenzamen thuis.
Nu kan ik dit verhaaltje moraliserend afsluiten met wat we allemaal voor elkaar moeten doen in deze donkere dagen rond Kerst, de Kerstgedachte en noem maar op. Maar dat ga ik niet doen. Wanneer je er na al die jaren zelf nog niet achter bent wat medemenselijkheid betekent, nou dan houdt het gewoon op.
Vanaf deze plek wens ik jullie allen fijne feestdagen toe en hoop dat we eindelijk afscheid kunnen nemen van corona met al zijn beperkingen.
REPPER
