Appeltaart

Afgelopen weekend zijn er nogal wat appeltaarten gebakken in Horssen. Iedereen heeft hetzelfde samengestelde pakket ontvangen en de bijgevoegde beschrijving van de bereiding was voor elk gezin gelijk. Toch durf ik te wedden dat niet twee appeltaarten dezelfde smaak hadden. Dat is niet erg: alle appeltaarten zullen min of meer smakelijk zijn verorberd! 

Verschillen ontstaan van zelf, te beginnen bij de kwaliteit en de ervaring van de bereider. Was het je eerste appeltaart, of zit je al in de drie cijfers van het maken. Ook werken niet alle ovens hetzelfde: heeft daarom De Horst wijselijk de in te stellen temperatuur van de oven achterwege gelaten? Enkele bereidingsadviezen lieten een zekere marge van invulling open: dit heeft ook effect op de appeltaart. En dan de variatie in de afwerking van de bovenkant: het oog wil ook wat.

Ikzelf opteer voor het toevoegen van wat sterke drank: smaken verschillen. En niet onbelangrijk: met wie heb je de taart aangesneden?

Niks geen gelijkheid dus bij dit feestelijke initiatief, maar goed ook! 

 

Talenten

Je wordt geboren en je krijgt al heel wat in je lijf en rugzak mee. Je hebt hier zelf geen enkele invloed op gehad. Toch zijn het jouw bouwstenen. Niet twee baby’s zijn hetzelfde. Een eeneiige tweeling komt misschien in de buurt. Op grond van al die verschillende genen gaan we onze eigen weg. We worden allemaal andere en waardevolle mensen. Zo heeft Repper een talent voor stukjes voor de Klep schrijven. Ik moet daar veel meer moeite voor doen. 

Om leerkracht, elektromonteur, piloot, verpleegster, huisvader, minister-president, of voorzitter van welke vereniging dan ook te worden, daar zijn verschillende talenten voor nodig. Gelukkig wel: voor ieder geeft dat kansen en uitdagingen. Jouw NATUUR bepaalt voor een deel je verdere leven.

Als je streeft naar gelijke kansen, dan gaat het eigenlijk al mis bij de conceptie!

 

Geboortegrond

Over het algemeen prijzen wij ons gelukkig in Nederland geboren te zijn. Hier kun je klagen zonder op een zwarte lijst te komen. Je kunt rustig kritische noten kraken zonder in het gevang te belanden. Je mag het bestaan van het coronavirus erkennen of juist ontkennen. Het klimaatprobleem bestaat wel of niet? Er is aandacht voor gezondheid en welzijn. 

Je geboortegrond geeft je ook een taal- en denkvermogen mee. 

Een ander land, een andere cultuur, andere wetten en voorschriften, andere mogelijkheden om te groeien. Als baby kom je op een plaats ter wereld en daar moet je het mee doen. 
Maakt het in ons land ook nog uit waar je het levenslicht ziet? Liever in een stad of in een dorp? In de Randstad of in het noordoosten? In een krachtwijk of villawijk? In een flat of vrijstaande woning? In een huur- of koophuis? Smaken genoeg! 

Verschil, verschil, verschil.

 

Gezin

Naast de talenten (nature) die je meekrijgt en de plaats waar je geboren wordt, bepaalt ook jouw gezin voor een flink deel je ontwikkeling. Je opvoeding (nurture) is van groot belang. 

Groei je op in een harmonieus gezin? Hebben beide ouders een baan? Overstijgt het inkomen het minimumloon nauwelijks? Wordt er een krant / boek gelezen? Wat is de politieke voorkeur? De solidariteit met de maatschappij? De betrokkenheid bij de gemeenschap? Samenwerking met school? Dit lijstje kun je zelf ellenlang maken. 

Om dicht bij huis te blijven: het maakt wat uit om Dr. Anders of Onzenbroer als ouder te hebben!

 

School

Alle kinderen gaan met hun eigen nature (natuur) en nurture (opvoeding) naar de basisschool. De diversiteit van de instromende kleuters is enorm. Daar kan de school nauwelijks iets aan veranderen. Een schoolvoorbeeld van ongelijke kansen! Door de corona crisis en dientengevolge het thuisonderwijs schijnt de ongelijkheid alleen maar toegenomen te zijn. Nogal wiedes zou ik zeggen. Je kunt op je vingers natellen welke van de hierboven genoemde elementen daar een bijdrage aan hebben geleverd.

 

Uitstel keuze voortgezet onderwijs

Maatschappelijk klinkt de roep om voor kinderen niet in groep 8 de niveaukeuze te maken. Met nieuwe termen worden oude koeien uit de sloot gehaald. Experimenten die in het verleden zijn mislukt (middenschool, verlengde brugperiode) worden met een nieuw sausje overgoten en in opgepoetste termen verpakt om de gelijke kansen te bevorderen. 

Onbegonnen werk en weggegooid geld. Op de basisschool is door het passend onderwijs de eenheidsworst uit de schappen genomen. Kinderen verschillen en mogen verschillen. Gaandeweg de jaren worden de verschillen groter en deze groepen moeten niet kunstmatig bij elkaar worden gehouden. Docenten kunnen binnen een groep maar een beperkt aantal niveaus bedienen. Vraag niet het onmogelijke van hen. 

Een keuze maken op twaalfjarige leeftijd is moeilijk. Met vijftien is het nog steeds shit. Met achttien of drieëntwintig idem dito. 

Op jonge leeftijd is de rol van de ouder sturend, later ligt het meer (of alleen maar) bij de student.
Dus geen nieuw experiment in het VO. Terug naar categorale scholen? Ik ben voor. 

 

Voorschool

Moeten we dan alles bij het oude laten en die ongelijke kansen maar accepteren? Nee, we moeten een beetje idealisme in onze donder houden. Laten we reëel zijn: aan de nature kunnen we weinig doen. We hebben geen invloed op de conceptie. Dus daar maar geen creatieve plannen voor gaan maken. Laten we onze idealen inzetten op de nurture. Bij de opvoeding valt nog wat te winnen. 


Een paar voorbeelden:

  • Leerplicht vanaf twee jaar. Peuters gaan vanaf twee jaar verplicht naar school. Hoe ze deze nieuwe school noemen, dat mogen ze in Den Haag verzinnen. Ik noem het even de voorschool. Dit onderwijs is gratis! En het wordt gehuisvest in hetzelfde gebouw als de basisschool. 
  • Oudercertificaat. Voor de ingewikkelde taak van het opvoeden van kinderen is geen opleiding nodig. Dat is een schande! Kinderen (en ouders) worden tekort gedaan. Er moeten verplichte oudercursussen komen. Wat mij betreft net als bij het rijbewijs met een theorie- en praktijkexamen. Zonder rijbewijs kunnen we medeverkeersdeelnemers (dodelijk) letsel bezorgen. Niemand kijkt ervan op om voor dat certificaat drie tot vierduizend euro te betalen.
    Een oudercertificaat kan zowel ouders als kinderen een hoop traumatische ervaringen besparen. Dus mag het ook wat kosten. De besparing zal uiteindelijk komen van de vermindering van jeugdzorg die nodig is.
  • Verhoog de bijstandsuitkering voor de ouder(s) met kinderen. 
    Voor meer gelijke kansen voor kinderen, moet je beginnen op zo’n jong mogelijke leeftijd.
    Ik ga maar eens mailen met mevr. Van de Pas! 

 

Het verschil tussen arm en rijk is groter geworden. De huizen zijn vorig jaar 15% in waarde gestegen. De huizenbezitters hebben daar niets voor hoeven te doen. Kunnen zij die oudercursussen betalen. 

 

Zo, nu eerst maar eens een lekkere appeltaartpunt. Daarna na dik vier maanden weer een potje biljarten. Het gaat me goed.

 

Onzenbroer