Laat ik maar met het laatste beginnen. Mijn voorspelling omtrent Corona, dat het ergste begin mei voorbij zou zijn, is niet uitgekomen en ik ben dus geen snars beter dan dat bekende orakel in het oude Griekenland. Eerst leek het er nog goed uit te zien, maar intussen steekt dat verrekte virus de laatste weken weer overal de kop op.
Althans zo lijkt het als we alleen afgaan op de aantallen personen die na te zijn getest positief blijken te zijn. Dan zien we een verdubbeling van het aantal positieve gevallen sinds half mei en de aantallen nemen nog steeds toe met een paar duizend per dag. Die aantallen zeggen echter niet zo veel. Er wordt intussen veel meer getest dan in het begin van de pandemie. Toen alleen als er duidelijke verschijnselen waren, nu om allerlei redenen en daarbij blijkt van alle geteste personen slechts 2 tot 7 % positief te zijn. De hoeveelheid testen verschilt ook nogal per land. Zo is in België 2 % van de bevolking al getest en in de VS slechts 0,09 %. Bovendien is de groep geteste personen in geen enkel geval een aselecte steekproef die representatief is voor de totale bevolking.
Een testuitslag is ook maar een momentopname en zegt niets over eerdere besmettingen bij die personen. Zo blijkt uit het onderzoek van de bloedbank Sanquin dat in Brabant ruim 10 % van de mensen in juni antistoffen tegen Corona had, dat is drie keer zoveel als in Zuid Holland terwijl op dit moment de meeste besmettingen in Zuid- en Noord Holland voorkomen.
In tegenstelling tot het aantal positieve testuitslagen is het aantal ziekenhuisopnames en sterfgevallen sinds half mei slechts matig toegenomen. Het totaal aantal sterfgevallen per hoeveelheid geteste personen ligt sinds het begin tussen de 0,2 en 0,4 %. Maar dat getal is op dit moment veel lager omdat vooral de jongeren positief zijn getest. Ondanks de stortvloed aan getallen blijft het moeilijk er conclusies aan te verbinden. Het enige wat zeker is, is dat de ellende groot is en de economische schade gigantisch.
De psychologische methode om grote ellende te verwerken is altijd om te bedenken dat er nog veel ergere dingen zijn. Bijvoorbeeld dat het aantal van bijna 1 miljoen corona-doden in de wereld nog lang niet zo ernstig is als de Spaanse griep na 1918 waarbij tussen 20 en 100 miljoen slachtoffers vielen. Of, dat de machtigste man ter wereld een volslagen idioot is, waar een groot deel van de bevolking in de VS kritiekloos achteraan loopt. Of dat de wereld gebukt gaat onder nooit eerder vertoonde hoeveelheden bosbranden, overstromingen, hittegolven en droogteperioden omdat we niet bereid zijn de opwarming van de aarde voldoende krachtdadig tegen te gaan .
Erge dingen genoeg. Persoonlijk vind ik geluidshinder ook heel erg. Om de dagelijkse terreur van F16-straaljagers boven Horssen even te ontvluchten, werden wij tijdens een korte trip naar de Franse Vogezen nondeju weer in alle hevigheid geteisterd door een razend leger brullende en stinkende motorfietsen die zelfs de kleinste wegen terroriseerden. Ook dat is een epidemie van het ergste soort zou ik zeggen.
Maar in plaats dat er in de gemeenteraden van Maas en Waal over die straaljagers wordt geklaagd, verzetten de raden zich tegen de komst van suizende windmolens die je niet eens boven het verkeerslawaai van de steeds drukkere N 322 uit kunt horen. Vind ik ook heel erg en vooral heel erg dom.
Over Piet Vos, alias tuinbaasje Pee Pastinakel van het arboretum aan de Lindeboomstraat die al tientallen jaren in De Klep over bloemetjes en bijtjes schrijft, kan ik ook al niet veel goeds melden. Na een zoveelste val en een gebroken heup, probeert men hem in Waelwick weer op de been te krijgen. We leven met hem mee en verlenen op afstand een klein beetje hulp.
Ook Mia van Thiel die in ons dorp altijd alles aan elkaar klept, zit na een val van een onnozel zoldertrapje met bijna alles gebroken wat er te breken valt, nog steeds in een zwaar revalideertraject te Waelwick. Zo zie je maar dat het verkrijgen van een lintje voor bijzondere prestaties in het verleden, geen garantie is voor een veilige toekomst. Wellicht brengt het u op het idee om de gevallenen wat op te fleuren met een bezoekje of een leuke kaart. Doen!
Een ander probaat middel om ellende te verwerken is de aandacht verleggen naar positieve dingen. Die zijn er ook genoeg. Zo zijn er in onze omgeving weer een aantal grote daken met vele honderden zonnepanelen voorzien. Bij Emiel van Haren op de Aspert een dak vol, een paar honderd bij Johnny Bull aan de Middenweg en ook bij zijn buurman Jansen. Zij konden natuurlijk niet achterblijven bij de fruittelers Brokken aan dezelfde weg, maar qua aantal spannen die toch echt de kroon. Geweldig! Intussen liggen ook de daken bij kaasboerderij Ravenswaard vol en is er na een jaar of acht getreuzel een besluit genomen over een drijvend zonnepark op de Uivermeertjes. Het gaat werkelijk de goede kant op.
Mijn bijzondere waardering gaat echter uit naar Hans Reijnen aan de Molenweg. Deze teler van snijheesters is een echte uitvinder zoals Willy Wortel. Hij was de eerste agrariër die 8 jaar geleden eigenhandig zo’n 100 zonnepanelen op z’n schuur monteerde om de stroom voor de koel- en vriescellen te leveren. Iedereen verklaarde hem voor gek, maar na vier jaar had hij de investering al terugverdiend. Intussen is hij weer uniek bezig met een geheel zelfgebouwde verrijdbare zonnecentrale. Een wagen met uitklapbare zonne¬panelen die zich automatisch op de zon richten. Deze zonnewagen vervangt een dieselaggregaat voor de beregeningsinstallatie en bespaart hem per jaar 10.000 liter diesel en voorkomt de uitstoot van 25 ton CO2. Whau!
Met een paar maten en vele avonduren hebben zij dit prototype in elkaar gezet. De 40 panelen hebben samen een maximaal vermogen van 13 kilowatt en kunnen een pomp aandrijven die met grote kracht 30 m3 water per uur over het gewas spuit. De totale installatie met omvormers naar een gangbaar voltage wisselstroom, de hydrauliek voor het in- en uitklappen, het volgsysteem voor de zonnestand, een pakket accu’s om minstens twee uur bewolking te kunnen overbruggen en een automatische beveiliging tegen te harde wind vormt een geweldig stuk creatief denkwerk en een knap staaltje slimme constructie.
De makers zien nog diverse mogelijkheden voor verbetering en denken uiteindelijk met hetzelfde aantal panelen zo’n 70 m3 water te kunnen versproeien. Dan hopen zij ook te kunnen overgaan tot een commerciële productie, want de boeren in Europa worden steeds afhankelijker van beregening. Alleen al in Nederland wordt jaarlijks 300 miljoen m3 water voor beregening met dieselmotoren opgepompt die daarmee voor zo’n 250.000 ton aan de CO2-uitstoot bijdragen. En als dat geen argument is, tel dan je duiten want met gebruik van de MIA en VAMIL regelingen valt zo’n zonnewagen binnen 3 jaar terug te verdienen. Wie meer wil weten kijkt maar eens op de website Agriper.nl
Ik vind dat deze Horssense mensen een dikke pluim verdienen en gun hen van harte een groot succes met de verdere ontwikkeling van dit product.
