Beste miense, we kunnen er niet omheen: ons boerenland is in enkele decennia beangstigend verziekt. Wat bedoel ik daarmee? De verschraling van de weilanden tot mono raaigras velden. Daar groeit niets anders meer op behalve ongewenste distels en schapezuring, zoals bekend. Geen vogel of pier of vlinder die daar nog normaal leven kan. Niets daarvan, behalve eender ongewenste kraaien en meeuwen. Kijk zelf maar eens. Verschrikkelijk. Dat dient volgens mij en gelukkig toenemend meer weldenkende mensen te veranderen. Kan dat? Ja, denk ik. Zonder inkomstenverlies voor de boeren. Door kundig akkerbeleid. Wilde weidebloemen weer tolereren. Wilde bloemmengels hier en daar weer instrooien, dat hoeft niet duur te zijn. Dat vertaalt zich onder meer terug in hoogwaardiger soort melk en dito vlees. Geen glycofaten en dat soort criminele giffen meer toepassen. Weidevogels weer kansen geven. En insecten. Beesten als koeien weer laten smullen van bonte weiden in plaats van die monotone raaigrasculturen! Het planten van een breed vertakkende boom in een weiland die gepaste schaduw biedt aan de daarin grazende dieren. Mag een fruitboom zijn. Geeft ook plezier van plukken voor de boer en zijn gezin. Dat kan. Wie gaat voor of volgt pioniers als onze Piet Kalisvaart? Daar ligt volgens mij onze dorpstoekomst wat het boerenbedrijf betreft. Goeie producten, liefst biologisch oftewel zonder gifspuiterij, wat geweldig als dat eens (en met "eens"" bedoel ik "zo spoedig mogelijk") ook hier breed gaat aanslaan! Het zal betekenen een beloftevolle toekomst voor ons dorp en ons nageslacht.
Piet Vos
