Theo van Oosteren

echtgenoot van

Gusta van Oosteren-van Oss

* Horssen, 21 juni 1946       † Nijmegen, 18 juni 2024

Stein & Caroline

Debbie & Mike

Rafael en Zoe

Vele Horssenaren kennen Theo als “Theo de schilder”. Bijna overal kwam hij over de vloer met zijn verf en schilderkwasten. Onder het mom van ‘niet lullen maar poetsen’ werkte hij altijd hard en secuur. Met een lach op zijn gezicht en een grapje in de aanslag maakte hij met iedereen makkelijk contact. Hij hield van mensen, en dat merkte je meteen als je hem tegen kwam.

Theo hield van het dorpsleven. Hij had een natuurlijke neiging om anderen te helpen en verantwoordelijkheden naar zich toe te trekken. Zijn betrokkenheid bij anderen en het dorp was zeer divers, als trainer bij volleybalvereniging Olympia, als lid van de mannelijke tafeltennisclub met zijn broer Henk, als acteur in het toneelstuk De Spaanse Brabander en als tenor bij Cantabile. Jarenlang was hij voorzitter en lid van het Horssens Kerkkoor. Daar ging hij voor door het vuur, muziek en zingen waren zijn lieve lust.

Theo hield van maken en ontwerpen. Als het carnaval was maakte hij met Team De Rijdt in zijn schuur de praalwagen en kostuums voor de loopgroep. Altijd met een pilsje en heel veel gezelligheid. Bij het jaarlijkse familie volleybaltoernooi zat Theo in het organisatiecomité. Met het kalkwagentje zette hij ‘s morgens vroeg de velden uit, en was daarna scheidsrechter, omroeper en invaller als een team een speler te kort kwam. Niets was hem te gek. Maar ook maakte en ontwierp hij andere dingen, een hemelbed voor Debbie en verhoogde deurposten voor Stein. Hij heeft het huis aan De Rijdt helemaal verbouwd tot een prachtig familiehuis waar ze gouden herinneringen gemaakt hebben.

Een grote hobby van Theo was tuinieren, vooral in zijn groentetuin. Trots showde hij zijn bloemen- en groentetuin aan iedereen die langs kwam. De kans was groot dat je met een enorme boerenkool, krop sla of andijvie weer naar huis ging. Je kon proeven dat Theo er veel liefde in had gestopt.

Zijn baken was zijn gezin. Zijn vrouw Gusta met wie hij 53 jaar getrouwd was. Voor zijn kleinkinderen Rafael en Zoe was Theo “Opa kip”. De kippen legden meer eieren dan nodig, dat bracht weer mensen over de vloer voor een paar eieren en een praatje. Leven in het dorpsleven waar hij zo zeer aan hechtte, omringd door de mensen van wie hij hield.

We missen Theo, zijn humor, zijn positiviteit en zijn gezelligheid. ’t Kum goed, dat zei hij ook altijd.

Rust zacht lieve Theo