Woensdag 8 februari j.l., alweer een maand geleden, werd voor de tweede maal (heb ik begrepen) de film over de Horssense fanfare Excelsior vertoond. Met als titel “Fanfare Horssen: jubileum met een traan” filmde Jos Kruijsbergen samen met zijn geluidsman Geert Megens het dorpse leven in Horssen in 1999.
Het was een drukte van jewelste in d’n Bogerd alwaar ondergetekende met nog een paar klasgenoten van de lagere school de gemiddelde leeftijd erg naar beneden haalden. Gelukkig was mijn vader ook meegekomen om het gemiddelde niet al teveel te laten zakken. Mooi om te zien dat naast hem nog vele andere ouderen de weg naar Druten hadden gevonden om te kijken naar het wel en wee van Horssen 18 jaar terug.
De documentaire duurde ongeveer 2 uur en in het midden was er een pauze. Met als rode draad het 100 jarig bestaan van Fanfare excelsior werden diverse gebeurtenissen in Horssen, waarbij de fanfare aanwezig was naar voren gehaald. Zo was er het 50 jarig huwelijksfeest van Bart en Sjaan Basten, het 25-jarig jubileum van dokter Wim Gerrits, de carnaval, de intocht van Sinterklaas, de kerst mis in de kerk, Koninginnedag bij Hansje Coppes achter, de appelverkoop door de fanfare, de rommelmarkt door de fanfare, de 4 mei herdenking met de bloemleging op het protestants kerkhof, het afscheid van Mia van Tiel na 10 jaar dirigent van Continue en natuurlijk ook het jubileumweekend van de fanfare zelf. Uiteraard vergeet ik nog een paar gebeurtenissen, maar eigenlijk was het teveel om op te noemen.
Van te voren wist ik niet wat ik van de filmavond moest verwachten. Ik werd aangenaam verrast door het feit dat de documentaire het normale leven in Horssen ook weergaf. Erg leuk om Horssense mensen die we allemaal kennen of helaas velen ook gekend hebben, weer terug te zien. Zo kwamen Helmke Herckenratch, de snor, Piet Basten, Wout Vleming, Cor van Oosteren, Joke Fransen en nog vele anderen in beeld, die helaas al zijn overleden.
Naast de belevenissen van het dorp kwamen ook het manden maken, waar vele leden van de fanfare aan meedoen, het rietdekken door Jozef Wiegers en de imker hobby van Hans Groenen aan bod. Ook was te zien dat er volop aan ons dorpshuis werd geklust om het weer jaren mee te laten gaan.
Op diverse moment werden de mooie kanten van ons dorp en het bijbehorende Horssen bos getoond. Ook de onderlinge samenwerking en het rijke verenigingsleven kwam telkens weer naar voren. Kortom een leuke avond vol met “o ja” momenten die het verleden weer liet leven.
Voor mij persoonlijk waren de beelden van mijn petekind Marloes als 11 jarige die mee appels ging verkopen met de fanfare en diverse malen aan het woord kwam, van mijn vader aan het werk als koster in de kerk en het korte stukje film van mijn moeder die op het jubileum weekend van de fanfare aan het meedeinen was bij het optreden van Wim Gerrits en lange Jan Peters de hoogtepunten. En zo zal elke kijker zijn eigen hoogtepunten hebben gezien in deze mooie documentaire.
Mocht in de toekomst deze film weer gepresenteerd gaan worden door de vrijwilligersorganisatie “Tweestromenland in beeld en geluid”, dan raad ik iedereen met ook maar een beetje Horssens bloed in de aderen, aan om de kans te grijpen en getuige te zijn van dit feest van herkenning. Of voor de nieuwere inwoners met een stukje geschiedenis van en saamhorigheid in het dorpse leven in Horssen.
Ook voor iemand die al 29 jaar Horssen uit is, maar zich nog steeds Horssense voelt, was het een aangename avond.
Marcel van den Dobbelsteen.
