oftewel
Een fietsweek in Noord-Limburg
Vorige week hebben we gefietst in de driehoek Venray, Kevelaar, Lottum (Arcen). Als uitvalsbasis bivakkeerden we in De Looise Molen in Wellerlooi. Midden in het Nationaal Park Maasduinen. Langs de Maas dus, met zijn pontjes en veerhuizen. Namen als: De Buren, De Welsche Hut, Veulen, Alte Arcen, Blue Berry Hill, Tante Jet, Bras aan de Maas zijn ons niet vreemd meer.
Het rondje Kevelaer was bijzonder. Niet vanwege het overbekende bedevaartsoord, waar vroeger in de meimaand met een bus uit Horssen een bezoek aan werd gebracht. Voordat we het centrum van het stadje bereikten, kwamen we langs een modern gebouw, dat de vorm van een spits dak had. Het bleek de Evangelische Kerk te zijn. De prachtige metalen kerkdeur zat op slot. Toevallig kwam een mevrouw naar de kerk gelopen. Zij had de sleutel. We mochten binnen kijken. Prachtig sfeervol gebouw. Onder de kerk zijn zalen waar bijeenkomsten van de Evangelische Gemeente gehouden worden.
Op onze verdere tocht kwamen we die dag in Twisteden. Daar werd midden in een klein bos van 150 hectare van 1951 tot 1975 eerst de Britse munitie opgeslagen, daarna bouwden de Amerikanen er een militair munitiedepot van 325 bunkers. Tot 1992 was het in gebruik als munitie opslag. De bunkers zijn bovengronds en gewelfd als duinen. De standaard plafondhoogte van de bunkers is 2,50 meter. Buiten 27 centimeter gewapend beton, dan 30 centimeter luchtruimte, tenslotte 15 centimeter dikke muren. En dan ligt er tot twee meter aarde bovenop de bunkers. Er groeien gewoon volwassen bomen op de welvingen.
Vanaf 1994 zijn de hangar achtige bunkers deels verbouwd tot appartementen. Ook zijn er paardenstallen en pakhuizen.
Het zijn nu energiezuinige huizen die overmatige hitte, kou en lawaai buiten laten. Er zijn ook vakantiewoningen te huur. Het is apart om door dit bunker dorp te fietsen.
We zijn niet bespaard gebleven van mechanische panne. In het begin toonde een display de foutmelding 503. Dit betekent dat de snelheidsaanduiding niet meer weergegeven wordt. Was makkelijk oplosbaar: de sensor op de spaak in het achterwiel weer in de goede richting draaien. Foutmelding 606 was zelfs door de ANWB niet te repareren. De motor moet terug naar de fabriek. Dus dat werd een paar dagen fietsen op een niet elektrische leenfiets. Gezond toch! Verder het ongemak aan onze “service” auto: een keer een kapotte band en een onverwachts lege benzinetank. We klagen niet! Kan gebeuren. Logisch dat we denken om onze vriend pastoor Hermans uit te nodigen voor een inzegening.
In het door ons verkende gebied is veel tuinbouw in kassen, er zijn aardappelvelden en maisakkers, veel sierteelt. Zo bezochten we de Rozenhof in Lottum. Dit dorp is bekend vanwege de rozenteelt. In het bezoekerscentrum zijn we veel over rozen te weten gekomen. We kregen te zien hoe rozen geënt worden op een wilde onderstam. We kregen er een mee naar huis. Vergeten mee te nemen, maar uiteindelijk toch opgehaald. Als je deze week iemand tegenkomt die erg naar roos ruikt, dan weet je dat die vorige week is mee gefietst heeft.
We hebben ook een avondje zitten bomen over het boerenprotest. We hadden in ons midden sterke voor- en tegenstanders. Belangrijke gesprekspunten waren:
-is er een grens aan het inleveren van landbouwgrond?
-hoe belangrijk is Nederland voor de voedselvoorziening op de wereld?
-zijn er in ons kleine land te veel natuurgebieden?
-wat kunnen wij zelf doen om bij te dragen aan een oplossing?
Uiteindelijk is iedereen toch in zijn/haar eigen bed gaan slapen.
Voor het energieverbruik (gas, water en licht) hebben we €19,- afgerekend.
We zetten dagelijks onze eigen ent op de wilde onderstam, die aarde heet. We hopen dat deze ent tot ontwikkeling komt. En dat deze nieuwe loot de aarde verder tot een positieve ontwikkeling brengt. Ook al zijn wij niet de jongsten meer, wij blijven optimistisch!
O ja, dank zij onze weersvoorspeller Piet (gefingeerde naam) zijn we maar twee keer nat geregend. Ook zijn kaartkennis heeft ons behoed voor het regelmatig verkeerd rijden. Gelukkig heeft hij het laatste stukje vanaf de pontje bij Ravestein voorop gereden.
Verder was het meteorologisch, topografisch en menselijk een zeer zonnige trip! Heerlijk om met zoveel mantelzorgers op pad te zijn. Op naar het derde lustrum!
Coen van Wichen
