Of je nu over voetballen praat of over de Betuwelijn, overal heeft ze nog haar zegje over. Bij het voetbal heeft vaak de scheidsrechter het niet goed gezien en bij de Betuwelijn had de regering betere afspraken moeten maken met Duitsland.
Dat het kabinet Balkenende is gevallen vindt ze maar geklungel.
Toen het al een tijd wat slechter met haar ging en ik in de avond bij haar was, keken we samen naar voetbal. Ze is ook altijd supporter geweest van Olympia, waar later ook haar kleinzoon in speelde. In de rust stond ze klaar met druivensuiker en zei dan, hier Hansje dan kun je straks harder lopen.
Zomaar enkele uitspraken op de woensdagavond als ik met haar naar een voetbal wedstrijd zat te kijken. Het ging over de wedstrijd van Feyenoord tegen Krakau die zonder publiek gespeeld moest worden:
- Ik geloof dat ze het bijgelegd hebben en dat ze toch met publiek mogen spelen.
- Ze zijn zo wijd weg, je kunt ze haast niet kennen.
- Die witte zijn die van ons? Die trappen af.
- De scheidrechter is die met die kale kop.
- Dat is ook een bekende die daar viel, ze krijgen al een vrije trap.
- Lang niet hard genoeg, hij had er overheen gemoeten wa.
- Oei hij zat er bijna in, het schouw niks.
- Moet je eens kijken wat die hard kunnen lopen.
- Waarom lit hij die bal nou lopen.
- Hij schiet nie goed de paas was verkeerd.
- Bert moet je ook een snoepje hebben? Ik heb ze Sophieke mee laten brengen. Ze kosten wel vier euro, maar het scheelt wel een hoop voor de keel.
- Ojee ojee hij ging er wel een beetje hard in, maar hij heeft geen vrije trap verdiend, hij speelde de bal.
- Wat een drul belleke als hij maar vlugger geschoten had, dan had de kieper er niet bij gekund.
- Ja daar hoeft hij niet op te lopen daar kan hij toch niet bij.
- Ze blijven maar een beetje op en neer klungelen.
- Ziede wel, de supporters beginnen al te fluiten.
- Nou is ie weer te wijd van hem af.
De zuster kwam inmiddels binnen om haar naar bed te brengen en zei, blijf nog maar even zitten. Dat is fijn dan kunde de boel voor morgenvroeg vast klaar zetten. Ze hebben het nog niet gewonnen zo ging ze verder, de witte zijn goed.
- Er zit te weinig galligheid in de onze.( Feyenoord)
- Er is weer geen man bij, zie maar, er zijn maar twee blauwe en wel vier vijf witte.
- Terwijl ze opstond maakte Feyenoord een doelpunt.
- Nou heb ik het niet gezien.
- Kijk maar naar de herhaling zei de zuster.
- Ja! nou zie ik het, hij ging over de keeper heen, daar had hij zeker geen erg in.
Daarna heeft de zuster haar naar bed gebracht.
Op een andere avond, tijdens een uitzending op TV over het uitzenden van militairen naar Irak kwam het volgende rijmpje naar boven:
| Ich hatte einen Kameraden | Ik had een kameraad |
| Die Trommel schlug zum Streite | De trommel sloeg om te strijden |
| Eine Kugel kam geflogen | Een kogel kwam gevlogen |
| Holt er mir ohr holt er dir | Haalt hij mij of haalt hij jou |
| Das Leben ist ihm weggerissen | Het leven is hem ontnomen |
| Er stand am meine Seiten | Hij stond aan mijne zijde |
| Er legt nun an meinen Füssen | Hij ligt nu aan mijn voeten |
| Mein guter Kamerad | Mijn goede kameraad |
Na de uitzending gekeken te hebben bracht ik Moeder soms zelf naar bed, ik kreeg dan de nodige instructies.
- Maak de gordijnen maar vast dicht
- Geef me maar zo’n snoepje en die slaappil moet ik ook nog hebben.
- Mijn schoenen even losmaken en mijn oording uitdoen.
- Mijn tanden moet je nog in het bakje doen.
Ik deed haar horloge af en de tanden uit. Toen vroeg ze nog om een beetje water. Ze vervolgde,
- Ge kunt nie zien dat er vandaag schoongemaakt is, er ligt nog van alles van vanmerge.
Met haar handen aan de pappagaai die boven haar bed hing en een zwier aan haar benen lag ze in bed.
- Kunde gij de matje even rechttrekken.
Ze lag op een speciaal matje zodat ze makkelijker te verplaatsen was.
- De dekens alleen over de benen, het is nog erg warm.
- De kussens even goed leggen.
Na dat alles gedaan te hebben vroeg ik haar of ze goed lag.
- Nou lig ik goed zei ze.
Ik geloof dat het begint te onweren, zei ik.
- De gif niks doar heur ik toch niks van.
- Ik hoop dat het een flinke bui regent, dat hebben de planten wel nodig.
Na haar gevraagd te hebben of alles nu in orde was, of ze hoog genoeg lag en of ze bij haar drinken kon heb ik haar welterusten gewenst, maar dat hoorde ze al niet meer.
Ik heb de ventilator aangelaten zodat ze een beetje frisse lucht kreeg, het was erg warm die dag. Daarna heb ik de deur afgesloten en de sleutel aan de bekende spijker gehangen zodat de thuiszorg er 's morgens weer in kon om haar te verzorgen.
Ondanks dat ze alles nog bijhield ging haar gezondheid steeds verder achteruit. Laat in de avond of in de nacht werd er dan gebeld, of via het alarm systeem opgeroepen, dat er iets met moeder aan de hand was. Meestal had ze het dan benauwd. Na haar wat overeind gezet te hebben en een pilletje onder de tong, zakte het meestal en viel ze wel weer in slaap.
