Michel Lepoutre ging weg, Sjef van Elk gaat weg, Hennie en Lucas Korenromp gaan weg, de villa van Piet Herckenrath is met de grond gelijk gemaakt en ook ’t huuske van Frank vd Pol staat er niet meer. Het achterhuis van Hans en Marietje is eindelijk ingestort en nu is de fusie met Wijchen ook nog van tafel. Wat moet er van ons durpke worden? 


AchterhuisAl vele jaren worden de dorpen van Maas en Waal leeggezogen door de grotere kernen. De trend dat alles moet wijken voor de efficiency wordt zo langzamerhand pijnlijk voelbaar. De café’s en de kleine winkeltjes zijn al lang weg. Op één na gingen de laatste dorpswinkels dit jaar dicht. De supers slokken alles op. Bejaarden worden uit hun vertrouwde omgeving op loopafstand van kinderen en kleinkinderen weggevoerd en verzameld in centrale zorgcentra in de grotere kernen. Bij het parochiebestuur is alleen geld nog zaligmakend. De kerken worden verkocht aan projectontwikkelaars die bij god (en zonder god) niet weten wat er mee te doen. De verenigingen kunnen geen bestuurders meer vinden en de Fanfare vergrijst en sterft uit. De dorpshuizen komen niet rond en vragen zich af waar de jeugd blijft. Maar ook de jeugd trekt weg, geen starterswoning, geen baan, alleen nog een honk om te chillen en daar worden geen neie keinder bij verwekt. Je kunt er dus op wachten dat de basisscholen moeten sluiten. 


De vooruitgang kun je niet tegenhouden, maar zou er door het duidelijke nee tegen de fusie dan toch een keerpunt zijn bereikt in de meedogenloze schaalvergroting? Dat de gemeentebestuurders voor diverse diensten regionaal moeten samenwerken schijnt hen goed te bevallen. Ik zou zeggen ga daar dan lekker mee door en breidt het desnoods uit, maar laat het dorpsleven heel. 


Toen ik het fraaie ploatjes- en proatjesboek van Albert Heijn en de Bewoarsmiense van Historische Vereniging Tweestromenland bekeek, kwam ook de film “Horssen Wa’n durp Wah” van onze Klep weer levendig in mijn herinnering. Mijn hemel, wat is er in die acht jaar sinds de film veel veranderd en verdwenen. Hoewel ik een geboren stadsmiens ben, haat ik de grote stad met de drukte en de kille anonieme massa en ben ik van mening dat er al meer dan genoeg intieme gezelligheid, kleinschaligheid en historische schoonheid is verdwenen. Ik wens onze neie wethouder Gérard daarom veel wijsheid toe bij de verdediging van alle dorpsbelangen en hoop dat iemand anders ons via de Klep op de hoogte blijft houden. 

 

Doctor Anders