“Vakantie voorbij, weer aan 't werk

En dat doen we steeds weer zonder te morren

Vakantie voorbij, weer naar 't baasje toe

Al vraag ik me toch steeds af waarom ik dat nou doe”

 

Na de vakantie zongen we dat samen jaar na jaar in de klas. Het zit er op. Ik heb nog aardig wat kunnen doen. Gefietst, gelezen, geluierd, geterrast, gebiljart en gebuurt.

Bij dat fietsen in Noord Holland kwam Wim me nog voorbij gesneld. Ik roep hem nog na voor gratis advies vanwege mijn pijnlijke zitvlak. Maar hij was weer door om frites te halen. In dat Noord Holland liggen trouwens de oudste polders van Nederland. Er is daar behoorlijk wat veeteelt. Met name grote melkveebedrijven kom je er tegen. 


Carola Schouten

Mijn lieve Carola kwam met het plan om de koeien wat minder eiwitrijk voedsel te geven, zodat de stikstofuitstoot verlaagd wordt. Goed idee, lijkt me. Maar de landbouwmachines rolden direct de straat op. Volgens de boeren stond hier het dierenwelzijn op het spel. Dank je de koekoek, dat lijkt me van niet. De steeds meer uitgebalanceerde voeding van de koeien heeft de laatste zestig jaar tot een verdubbeling van de melkgift per koe geleid. Betere voeding meer liters was het adagium. Nou niet aankomen met dierenwelzijn! Minder eiwitrijk voedsel zal leiden tot iets minder opbrengst in liters. Dat lijkt me voorlopig geen ramp. Minder stikstofuitstoot is de klimaatwinst. 


Jan Dijkstra, universitair hoofddocent Diervoeding bij Wageningen University & Research denkt dat het verlagen van eiwit in het rantsoen een goede stap is om de stikstofdepositie vanuit de veehouderij te verlagen: wat er niet in komt, komt er ook niet uit. Voor de koe heeft dat volgens hem geen negatieve gevolgen en mogelijk een licht positief effect, omdat minder eiwit in het rantsoen, met name aan het begin van de lactatie, ervoor zorgt dat de melkproductie iets daalt, waardoor de koe minder snel in een negatieve energiebalans komt en daarmee minder last krijgt van de gezondheidsproblemen die daaruit voortkomen. Het voeren van minder eiwit vergt wel maatwerk van de veehouder: als je te scherp gaat voeren, te laag in het eiwit, kan dat een halve liter melk per koe per dag minder opleveren. 


Rutger Bregman

De dikke pil van Rutger: De meeste mensen deugen, gelezen. Het boek heeft me gestimuleerd om op een positieve manier uit de vakantie te komen. Hij onderbouwt de stelling dat de mens van nature goed is. Hiervoor heeft hij flink wat wetenschappelijke onderzoeken eens kritisch bekeken. Zeker ook die waarbij de onderzoekers tot de tegengestelde conclusie kwamen: b.v. het Stanford Prison Experiment. Mijn bevinding is dat er in nogal wat wetenschappelijke onderzoeken een en ander voorgekookt en of gemanipuleerd wordt. Kijk dus ook kritisch naar de resultaten van de onderzoeken heden ten dage!
Het vertrouwen in de medemens is belangrijk. De mens is er in principe op gericht het goede te doen. Jos de Blok van Buurtzorg gaat hiervan uit: zelfsturende teams.

Verder is van belang dat mensen vanuit zichzelf gemotiveerd zijn om te doen, wat ze doen. Dit noemen we de intrinsieke motivatie.

 

De scholen zijn weer begonnen. Met de intrinsieke motivatie van de kinderen is het niet best gesteld.

Rutger Bregman op blz. 339:

“De kinderen worden steeds vaker bezig gehouden door volwassenen. Huiswerk, sport, muziek, toneel, bijles, examentraining – het lijkt niet op te houden. Voor één activiteit is daardoor veel minder tijd: spelen. En dan gaat het over “spelen” in de breedste zin van het woord: de vrijheid om je eigen nieuwsgierigheid te volgen. Om te zoeken en te ontdekken, te proberen en te creëren. Niet omdat een ouder of leraar het je voorkauwt, maar gewoon, omdat je er zin in hebt.”

Dat spelen is veel te gestructureerd geworden. Onder spelen moeten we niet het gamen verstaan. Toen ik jong was, was het hele dorp mijn speeltuin. We werkten samen, spraken spelregels af, varieerden naar hartenlust, maakten plezier, haalden kattenkwaad uit. Geen volwassenen die in onze nek hijgden, die almaar een risico-afweging stonden te maken, die jammerden om een kapotte knie of een scheur in de broek. Vrijheid in het spel om te groeien naar volwassenheid.

 

Voor de nieuwe maatschappij hebben we jeugd nodig die wij in vertrouwen laten opgroeien. Jeugd die vanuit intrinsieke motivatie eigen keuzes kan maken om zich te ontwikkelen.

Beginnen dus met nieuwe speelplaatsen zonder risico-analyse en protocollen!

 

“Harrekedee, harrekiedo, ja, we gaan weer naar de baas

Harrekedee, harrekiedo, maar 't is zo weer Sinterklaas

 

Onzenbroer