Laatst een weekje Horssen uit geweest. Bij terugkomst bekijk je alles met frisse blik. Ik zie dat de tegelstoep van de jeu de boules baan weer zichtbaar is geworden. Dat het dierenparkje heel aantrekkelijk oogt. Dat Hoes helemaal geïnstalleerd lijkt te zijn. Dat het verkoopbord bij de oude Rabobank is weggehaald. Dat de zonnepanelen op het dorpshuis al volop kilowatt uurtjes opbrengen. Dat op de hoek Dorpspad – Bogerd het struikgewas is opgeruimd. Dat ik op vrijdagmiddag een lekker frietje bij de snackwagen bij de Horst kan halen. Dat de Rijdt eindelijk opnieuw is geasfalteerd. Prachtig dorp! 

 

Haastige spoed…
Na een wandeling onder een schuchter zonnetje kom ik bij het Dorpspad. Volop activiteit daar. Ze zijn weer bezig met de lantaarnpalen! Het is niet te geloven! Drie gaten zijn er gemaakt. De huidige palen zijn te lang en er zit niet de goede armatuur op. Dat geeft overlast. De een is blij met de ouwe verlichting, de ander niet. Dus aanpassen die hap: nieuwe palen, nieuwe armatuur. Tip: overleg met de betrokken bewoners bespaart dubbel werk.
Er blijft na vandaag nog een storend schoonheidsfoutje: de palen staan (nog) niet alle drie aan dezelfde kant van het Pad. 

 

Motto…
Als ik goed ben ingelicht is het SPOM kantoor verkocht aan Monique en Otto Basten, die daar ter plekke een cafetaria in willen beginnen. Dat is een prima bericht. Dat zal wat meer reuring op de Rijdt geven. Het gaat natuurlijk wel even aanlopen voordat een en ander wat vergunningen en bouwkundige aanpassingen betreft, geregeld is.
In die tussentijd kunnen alvast wat andere zaken ondernomen worden.
Ik denk aan het bedenken van een bedrijfsnaam. Ik heb daarvoor een opzetje bedacht. Ieder kan tot het einde van dit jaar voorstellen voor de naam van de nieuwe snackbar indienen bij de Klep. Monique kiest hier 25 namen uit. Deze worden op een envelop gezet en huis aan huis verspreid. Voor €5,- kan elk gezin alle namen aankruisen. Een maandje later worden de enveloppen weer opgehaald. Tegen de bouwvak van 2018 zal Otto op een feestelijke avond in het dorpshuis de nieuwe naam bekend maken.
Hij zal dan drie enveloppen trekken met de goede naam. De eerste prijswinnaar krijgt €25,- de tweede €15,- en de derde altijd nog €5,-. Met de rest van de opbrengst gaat hij het feest in het dorpshuis betalen. Ik ga alvast mijn idee indienen. Ik opteer voor Motto.
Een versmelting van de namen van Monique en Otto!
Van de menukaart heb ik hoge verwachtingen. Naast de gebruikelijke snacks en versnaperingen, zullen er ook bijzondere gezonde bestellingen gedaan kunnen worden. Ik denk hierbij bv. aan een “streuperik”, een “sjofel” en een “grondverzetje”. Denk met Otto mee hoe deze warme hapjes dan samengesteld kunnen worden.
Het wordt een prachtige onderneming. Ik verheug me er nou al op!

 

Lintbebouwing
Ik heb al eens eerder geschreven dat de Molenweg en de Mekkersteeg uitstekend geschikt zijn voor lintbebouwing. Nu doet de kans zich voor om een weiland langs de Molenweg te verwerven. Aan de bouwondernemers (Horssen Connection) die ons dorp een warm hart toedragen het verzoek deze kans met beide handen aan te grijpen.

 

Zoals het klokje thuis tikt, tikt het overal?
Elk jaar ga ik met een groep de hei op om het afgelopen jaar in Horssen te evalueren. Aan dat terugkijken en daar lessen voor de toekomst uit trekken ben ik dit jaar niet toegekomen. Er waren andere items die de aandacht vroegen. Ik heb me bezig gehouden met de Hoekse en Kabeljouwse Twisten en dat Jan van Schaffelaar in Barneveld in 1482 van de kerktoren sprong om zijn maten een vrijgeleide te bezorgen.
Ook de piramide van Austerlitz bezocht. Napoleons generaal De Marmont liet op een van de hoogste punten van de Utrechtse heuvelrug in een maandje tijd de piramide met obelisk bouwen. Austerlitz was de naam van een Tsjechisch dorpje waar Napoleon de Drie Keizerslag won. Hij versloeg in 1805 daar de legers van de tsaar van Rusland en de keizer van Oostenrijk.
Aan het einde van elke avond ging mijn gehoorapparaat in de droogtrommel, de bril op de wc pot en mijn haarstukje aan de kapstok. Na een portie “levertraan” was het goed rusten.

 

Onzen broer